ၾကားလိုက္ရေတာ့ ကၽြန္မ ရူးမတတ္ခံစားရတယ္။ ႏွစ္ေတြေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီပဲ။
ကၽြန္မ ဟာ သူ႔အတြက္ အခင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ ဇနီးေလာင္း
အတြက္ မဂၤလာလက္စြပ္ကို ၀ယ္ဖို
႔ ကၽြန္မ ေရြးခ်ယ္ခိုင္းျပန္တယ္။ အျပံဳး ဆိုတာထက္
မငိုမိေအာင္ပဲ ကၽြန္မ မနည္းႀကိဳးစားယူရတယ္။ ကၽြန္မ အႀကိဳက္ဆံုး တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ေပးမိတယ္။
`ဒါ ေလး မဆိုးဘူး´
`နင္ ၀တ္ၾကည့္ပါလား´
`အင္း...´
`ကြက္တိပဲ... အရမ္းလွတယ္´
ကၽြန္မ လက္စြပ္ကို ခၽြတ္ဖုိ႔လုပ္တဲ့အခ်ိန္ သူက ကၽြန္မလက္ကို ဖမ္းဆုတ္လုိက္တယ္။
`လက္စြပ္ကို တသက္လံုး ျပန္ခၽြတ္ခြင့္ နင့္မွာ မရွိေတာ့ဘူး´
ကၽြန္မ မွင္သက္သြားတယ္။ ဒီလ ဟာ ကၽြန္မ ေမြးေန႕လည္း မဟုတ္ပါဘူး။
`နင္...ေျပာေတာ့ နင့္ ဇနီးေလာင္း အတြက္ဆို...´
`အင္း.....အဲ့ဒါ နင္ပဲေလ´
မငိုမိေအာင္ပဲ ကၽြန္မ မနည္းႀကိဳးစားယူရတယ္။ ကၽြန္မ အႀကိဳက္ဆံုး တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ေပးမိတယ္။
`ဒါ ေလး မဆိုးဘူး´
`နင္ ၀တ္ၾကည့္ပါလား´
`အင္း...´
`ကြက္တိပဲ... အရမ္းလွတယ္´
ကၽြန္မ လက္စြပ္ကို ခၽြတ္ဖုိ႔လုပ္တဲ့အခ်ိန္ သူက ကၽြန္မလက္ကို ဖမ္းဆုတ္လုိက္တယ္။
`လက္စြပ္ကို တသက္လံုး ျပန္ခၽြတ္ခြင့္ နင့္မွာ မရွိေတာ့ဘူး´
ကၽြန္မ မွင္သက္သြားတယ္။ ဒီလ ဟာ ကၽြန္မ ေမြးေန႕လည္း မဟုတ္ပါဘူး။
`နင္...ေျပာေတာ့ နင့္ ဇနီးေလာင္း အတြက္ဆို...´
`အင္း.....အဲ့ဒါ နင္ပဲေလ´
သိုးငယ္ FB အခ်စ္၀တၳဳမ်ား (၁၅၀၀)
No comments:
Post a Comment