1 2 3 4 5 အားလံုးပဲမဂၤလာပါ ခ်စ္ဆူးေလးမွ ေႏြးေထြးစြာ ၾကိဳဆိုပါတယ္

Thursday, 27 December 2012

.ႏွလံုးသားရဲ႕ေစရာ................


......................ႏွလံုးသားရဲ႕ေစရာ................

"ငါတို႔....လမ္းခြဲၾကရေအာင္.."

"ငါ...ဘာအမွားေတြလုပ္မိလို႔လဲ..နင့္အတြက္..ေယာက်္ားေကာင္းတစ္ေယာက္
ငါ မျဖစ္ႏိုင္လို႔လား...နင့္အေပၚငါ အၾကင္နာေတြ နည္းေနလို႔လားဟင္"

"ငါ.....နင့္အေပၚ....နားမလည္ႏိုင္ေတာ့လို႔..ျပီးေတာ့...ငါ...ငါ...မရွင္းျပတတ္ဘူး
ဟာ...အေကာင္းဆံုးက...ငါတို႔ ညင္သာစြာနဲ႔ ပဲ ..လမ္းခြဲၾကရေအာင္..နင့္ကို
ငါ မုန္းတယ္လို႔ မေျပာခ်င္ဘူးဟာ...."

"နင့္..ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကို ဘယ္လိုမွ မျပင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့"

"အင္း...ငါ အၾကာၾကီးစဥ္းစားျပီးမွ ဆံုးျဖတ္တာ...."

"ေကာင္းျပီေလ......"

ထိန္းထားသည့္ၾကားမွ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာသည့္ မ်က္ရည္စက္တို႔သည္
ႏွလံုးသားမွ နာက်င္ေသာ ေ၀ဒနာတို႔ႏွင့္အတူ တလွိမ့္လွိမ့္...က်ဆင္းလ်က္
အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ ေကာင္မေလးရယ္၊ အရမ္းလည္း တန္ဖိုးထားခဲ့တာပါ။....
နင့္အတြက္ အခ်ိန္မေပးႏိုင္တာ နင့္ကုိ မခ်စ္လို႔၊ သံေယာဇဥ္ေလ်ာ့လာလို႔
မဟုတ္ရပါဘူး.....ငါ့ဘ၀၊ ငါ့ရည္မွန္းခ်က္၊ ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အားလံုးကို နင့္
အတြက္ရည္စူးထားလို႔ ငါ အလုပ္ေတြက်ိဳးစားေနရတာပါ ေကာင္မေလး
ရယ္...။"အၾကင္နာဆိုတာ ေန႔စဥ္ေတြ႔ျမင္ေနရမွ မဟုတ္ပါဘူး...ကိုယ့္အေပၚ
ေန႔စဥ္ အေလးနက္ထား တတ္သူကပဲ ၾကင္နာတတ္သူမဟုတ္ဘူးလားဟာ"
..ငါေလ....အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ဆိုတယ့္ စကားထက္ ေလးနက္တယ့္စကားရွိရင္
နင့္ကိုေျပာခ်င္တယ္.....ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာရတာ အားမရလြန္းလို႔.......ျပီးေတာ့
ေလ...ထပ္ေျပာခ်င္ေသး တယ္...နင္ဟာ ငါ့ဘ၀ရဲ႕ ..လက္တြဲေဖာ္ျဖစ္ေစခ်င္
တာ...တစ္သက္လံုးအတြက္ေလ....အခုေတာ့...နင္ရက္စက္လြန္းတယ္....
ေျခာက္ႏြမ္းေနတယ့္ ငါ့ဘ၀ သစ္ပင္ငယ္ေလးကို နင္ပဲစိုေျပေစခဲ့တာေလ.
နင့္ေၾကာင့္..ငါ့ဘ၀စိမ္းလန္းခဲ့ရတယ္....ခုေတာ့ ေလ...နင္က သစ္စိမ္းခ်ိဳး
သလို ပိုင္းျဖတ္သြားေတာ့မွာေပါ့ေနာ္....ေကာင္မေလးရယ္........

" ဒီမွာ..ဒီမွာ...ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ.....မနက္ျဖန္မနက္ဒီေနရာကို(၇)
နာရီအေရာက္နင္လာခဲ့ပါ....အဲ့ဒါ ငါတို႔ေနာက္ဆံုးေတြ႔ဆံုျခင္းပဲ..."

"အင္း.....ပါ.... "

"ျပီးရင္...နင္နဲ႔ ငါ...ေပးထားသမွ် လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ ျပန္ေပးၾကရ
ေအာင္...ငါနဲ႔ပတ္သက္သမွ် အကုန္ယူခဲ့ပါ...ဒါပဲ...ငါသြားျပီ...."

"အင္းပါဟာ....နင့္သေဘာအတိုင္းပါ..." (ႏွလံုးသားတစ္ခု လံုး ပ်က္သုဥ္း
သည္သို႔...ခံစားရေလ သည္....ေအာ္ ....ရက္စက္လြန္းသူရယ္.)

ေနာက္ေန႔ မနက္ (၀၇၀၀)နာရီ

သူမ ေရာက္လာသည္။ လက္ထဲတြင္လည္း ၾကီးမားေသာ အထုပ္ၾကီးျဖင့္.....

"ေရာ့ဒီမွာ နင့္ေပးထားတယ့္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ...အကုန္ပဲ....အက်ၤ ီေတြလဲပါတယ္"

"..................."

"ေအာ္...ေမ့လို႔...နင္ေပးတယ့္...ထမိန္ေတာ့ ၀တ္ျပီးသားမို႔..ငါအသစ္ျပန္၀ယ္ထည့္ထားတယ္"

"...................."

"ဟဲ့...ငါ့ေပးထားတယ့္ ပစၥည္းေတြေရာ"

ေအာ္...အသဲမာလုိက္တယ့္ခ်စ္သူရယ္....မင္းကေလး တည္ျငိ္မ္လြန္းတယ္ေနာ္...ငါကို တကယ္ၾကီး
မုန္းေနျပီေပါ့......အင္းပါ နင္က ျပန္လိုခ်င္တယ္ဆို...ငါျပန္ေပးပါ့မယ္ ခ်စ္သူရယ္......

"ေရာ့...ဒါေတြကနင္၀ယ္ေပးထားတယ့္ လံုခ်ည္နဲ႔ ေဘာင္းဘီ"

"အင္း..."

"ဒီအိတ္ထဲမွာက နင္ေပးထားသမွ် မွတ္စုစာအုပ္ေတြ၊ကီးခ်ိန္းေတြ၊ ဗယ္လင္တိုင္းပစၥည္း ေတြ အို
...အကုန္....အကုန္ပါတယ္..ကြာ...ငါဘာမွခ်န္မထားဘူး...စစ္ၾကည့္ဦး"

သူမသည္ (၅)မိနစ္ခန္႔ စစ္ေဆးျပီးေနာက္....
"အိုေက....ေကာင္းျပီေလ..အားလံုးစံုတယ္.....ကဲ ...ငါတို႔...လမ္း ခြဲ ၾကတာေပါ့ ေနာ္....ဘိုင့္.."

အို.....ခ်စ္၇သူ ေက်ာခုိင္းေလျပီ......ႏွလံုးသားက စစ္စစ္စစ္စစ္ နဲ႔ နာေနရျပီ..ခ်စ္သူရဲ႕...

"...သဲ......"
တေရြ႔ေရြ႔ ထြက္ခြာသြားေသာ ခ်စ္ရသူ ေလး...."ကို" ေခၚတာေတာင္...မၾကားေလျပီလား...
"သဲ......သဲေရ..."

မထူး.................

"ဒီမွာ......တစ္ခုက်န္ခဲ့ေသးတယ္......ယူသြားဦး..."

"ဘာလဲ......."

ဘာမွ...ေျပာႏိုင္စြမ္းမရွိေအာင္ ႏွုတ္ဖ်ားကဆြံ႔အေနျပီမို႔....ခ်စ္သူလက္ထဲ အသာထည့္ေပးလိုက္၏..
............
............ရုပ္ရွင္လက္မွတ္နဲ႔...ပန္းျခံလက္မွတ္ကေလးေတြ...(သူနဲ႔ အတူသြားတုန္းက ဟာေတြေပါ့...)

ကဲ......ဇာတ္လမ္းက ျပီးသြားပါျပီ......သြားျပီခ်စ္ရယ္.....ရင္နာစြာနဲ႔...လမ္းခြဲခဲ့ပါတယ္.....ဂရိ ေတြယံု
ၾကည္သလို...ငါဟာ နင့္ရဲ႕ ေပ်ာက္ေနတယ့္ အျခမ္း...မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့............
ခ်စ္သူ႔ထံပါးမွ.....တစ္လွမ္းခ်င္း ခြာလို႔...ခြာလို႔....လွမ္း...ေန...တုန္း...........

...................

"......ကို.....!!! "

ဘုရား...ဘုရား.....နားၾကားမ်ားလြဲေနေရာ့လား.......

"..ကို...."

ေက်ာျပင္ဆီမွ ပူေႏြးေသာအထိေတြ႔ ႏွင့္အတူ.....
သိုင္းဖက္လာေသာ.....ခ်စ္သူ႔..လက္..က..ေလး...တစ္စံု
အို...ခ်စ္သူငိုေနပါေပါ့..လား...မငိုပါနဲ႔ ခ်စ္ရယ္...

"ကို႔.....ကို.. ခ်စ္တယ္....."
"..သဲကို...အျမဲတန္ဖိုးထားေပးပါေနာ္....သဲနဲ႔ပတ္သက္သမွ်.....အရာအားလံုးကို....ခုလိုမ်ိဳး အျမဲ
တန္ဖိုးထား..ထိမ္းသိမ္းေပးပါ ေနာ္.....ေနာ္...ေနာ္....."

"ေအာ္......စိတ္ခ်ပါ ခ်စ္သူရယ္......."

Kasino........ '}*{'

No comments:

Post a Comment