လိုအပ္ရာကို ျဖည့္ေပးခ်င္တဲ့ လက္တြဲေဖာ္ေကာင္း

ငါ နင့္ကို သူမ်ားေတြလို ခမ္းမ ႀကီးႀကီးမွာ မဂၤလာေဆာင္ခ်င္မွ ေဆာင္ေပးနိုင္မွာပါ။စိတ္မပူပါနဲ ့ေနာ္ ။မနက္ေစာေစာမွာ ဘုန္းႀကီးဆြမ္းကပ္ျပီးေတာ ့ မ်က္မျမင္ေက်ာင္းမွာျဖစ္ျဖစ္ ငါတို ့ ေန႕လည္စာသြားလွဴတာေလာက္ေတာ ့ ငါ လုပ္ေပးနိုင္မွာပါ။နင္မျငိဳျငင္ဖို ့ေတာ ့လိုတာေပါ့။

မနက္ဆို နင္ေစာေစာမထပါနဲ ့။နင္ငါ့ကိုေပးထားတဲ ့တဘ၀စာအတြက္ ငါနင့္ကို တသက္လံုးေတာ ့ေစာက္ေရွာက္သင့္တယ္မဟုတ္လား။နင္ေကာ္ဖီႀကိဳက္လည္း ေကာ္ဖီေပါ့။တကယ္လို ့ နင္ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ခ်င္ရင္ လည္း အခ်ိဳေျခာက္ကို ငါကိုယ္တိုင္နွပ္ျပီး နို ့ဆီေလ...းနဲ ့ ေသခ်ာေဖ်ာ္ေပးမယ္ေနာ္။နင္မုန္႕ဟင္းခါးစားခ်င္လည္း ျဖစ္တယ္။ထမင္းပူပူေလးေပၚမွာ စေတာ္ပဲေလးနဲ ့ျဖဴးျပီးစားခ်င္လည္း လုပ္ေပးမယ္။ေပါင္မုန္႕ေႀကာ္ဥေႀကာ္ဆိုလည္း ငါ အတြက္ မခက္ခဲပါဘူးေနာ္။

ရံုးသြားဖို ့ျပင္ျပီးျပီး။မနက္စာလည္းနင့္အတြက္ျပင္ျပီးတဲ ့အခ်ိန္မွ နင့္ကို ငါ အနမ္းတခ်က္ေလးနဲ ့နိုးမယ္။မဟုတ္ရင္နင္အိပ္ေရးပ်က္သြားနိုင္တယ္ေလ။ဂရုစိုက္ပါခ်စ္သူရယ္။ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ သြားတိုက္တံ အဆင့္သင့္လုပ္ေပးထားတယ္။ဒါေပမဲ ့ ျမန္ျမန္ထမွျဖစ္မယ္ေနာ္။မဟုတ္ရင္ နံနက္စာေတြ ေအးသြားနိုင္တယ္ေလ။

ထမင္းစားျပီးရင္ေတာ ့ နင္လုပ္ရမဲ ့တေန႕တာအလုပ္ေတြကို ငါ စာရင္းေလးေရးျပီးနံရံမွာကပ္ထားတယ္။စားေသာက္ျပီးရင္ေတာ ့ နင္ ေဆးေသာက္ဖို ့လိုမယ္။နင္မ်က္လံုးေတြက ကိုက္တက္တယ္မဟုတ္လား။ျဖစ္ျပီးမွလုပ္တာထက္ နင္ေဆးပံုမွန္ေသာက္ဖို ့ေတာ ့လိုမယ္ေလ။ျပီးရင္ေတာ ့ ငါ ခ်က္ျပီးသားေန႕လည္စာေလးကိုခူးျပီးနင္ ဆြမ္းေတာ္ကပ္ေနာ္။ျပီးရင္ နင္ႀကည့္ဖို ့ ရုပ္ရွင္ ကား တေခြ မေန႕ က ငါငွားလာခဲ ့တယ္။တကယ္လို ့မ်က္လံုးေညာင္းလို ့ နင္ဆက္မႀကည့္နိုင္ေတာ ့ရင္ အိပ္ယာေဘးမွာ အႀကည္ေတာ္ရဲ ့ ၀တၳဳ တအုပ္ထားေပးထားတယ္။နင္တစ္ေယာက္တည္းအိမ္မွာက်န္ေနတဲ ့အခါ ပ်င္းေနမွာငါစိုးတယ္ေလ။တကယ္လို ့ စာအုပ္ဖတ္ရင္းနင္အိပ္ေပ်ာ္သြားလည္း အိပ္ယာေဘးမွာဆိုေတာ ့အဆင္သင့္မဟုတ္လား။

ေန႕လည္ ငါ ရံုးကျပန္လာတဲ ့အခါ နင္အတြက္ ထမင္း၀ိုင္းေလးျပင္လိုက္မယ္။ျပီးမွငါနိုးမယ္ေလ။
နင္လက္နဲ ့စားမွာလား။ဇြန္းနဲ ့စားမွာ လား။ဒါေပမဲ ့ သိပ္ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းမစဥ္းစားပါနဲ ့။ေဘးနားမွာလက္ေဆးဇလုံေလးခ်ေပးထားတယ္။လက္သုပ္ပု၀ါေပၚမွာလည္း ဇြန္းခရင္းတစံုခ်ေပးထားတယ္။နင့္အႀကိဳက္ စားေပါ့ေနာ္။
နင့္အႀကိဳက္ ဟင္းေလးေတြငါခ်က္ေပးမယ္။နင္စားခ်င္တဲ ့ အစားအစာကိုသာေျပာေနာ္။မဟုတ္လည္း မနက္ငါေစ်းသြားတဲ ့အခ်ိန္မွာေပါ့။ထမင္းစားျပီးရင္ေတာ ့ နင္ အသီးစားဖို ့လိုမယ္ေနာ္ခ်စ္သူ။မဟုတ္ရင္ ၀သြားလိမ္ ့မယ္။ေအာ္ ေျပာရင္းနဲ ့ ၀လည္း ငါခ်စ္မွာပါခ်စ္သူရယ္...။



ညေန ငါရံုးျပန္သြားတုန္းေတာ ့ ျခံထဲမွာလမ္းဆင္းေလ်ွာက္ခ်င္ေလ်ွာက္ေပါ့။မဟုတ္လည္း ဇတ္လမ္းျပန္ႀကည့္ေနေနာ္။နင့္ကို ငါထားျပီးအလုပ္ကို သာသြားရတယ္ သိပ္စိတ္ခ်လို ့ရယ္ေတာ ့မဟုတ္ဘူး။နင္႕ေဘးနားက လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ငါတခုျခင္းစီလိုက္ျဖည့္ဆည္းခ်င္မိတာပါ။

ညေနရံုးဆင္းရင္ေတာ ့ နင္ဘုရားသြားခ်င္လည္း ေျပာေပါ့။ငါလိုက္ပို ့ေပးမယ္ေလ။တခါတေလ မိဘအိမ္ျပန္ခ်င္ရင္ေတာ ့ငါ ခြင့္ရတာကိုေစာင့္ေပးေနာ္။နင္လည္းနင္မိဘအိမ္လြမ္းေနမွာငါသိပါတယ္။ခြင့္ရရင္ေတာ ့ မိဘေတြဆီ အလည္ျပန္ျပီးကန္ ့ေတာ ့က်တာေပါ့။

၂ နွစ္ေလာက္ေနျပီးရင္ေတာ ့ ငါ့တို ့ရဲ႕ေျခက္ေသြ႕ေနတဲ ့အိမ္ေလးကို သားေလးေတြ ၊သမီးေလးေတြ နဲ ့ ဆည္းလည္းသံေလးေတြျဖည့္လိုက္က်ရေအာင္ေနာ္။ဟိုေန႕က အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ေတာ ့ေတာင္ေျမးဘယ္ေတာ ့ခ်ီရမွာလဲ ေမးေနျပီ။

ငါတို ့ရဲ႕ Anniversary Day ေတြေရာက္လာရင္ အဆင္ေျပရင္ ဆိုင္ေလးမွာ ငါ လုပ္ေပးပါ့မယ္။ပိုအဆင္ေျပလို ့အခြင့္သာရင္ေတာ ့ မိသားစုလိုက္ေလး ဘုရားဖူးျဖစ္ျဖစ္ အလည္သြားက်တာေပါ့။မဟုတ္လည္း ငါနင့္ကိုခ်စ္တယ္ တသက္လုံးခ်စ္မယ္ဆိုတဲ ့စကားေျပာျပီးေတာ ့ အနမ္းတခ်က္ေတာ ့ ငါ ပံုမွန္ေပးျဖစ္ဦးမွာပါ။

လစာထုတ္တိုင္း ငါ လစာအျပည့္အပ္ပါ့မယ္။ရံုးသြားတိုင္းေတာ ့ဆီအျပည့္ျဖည့္ေပးဖို ့နင္မေမ႕ရဘူးေနာ္။

ကဲႀကည့္ဦး
စာဖတ္ေနရင္းနဲ ့ အင္းပါလို ့ေျပာေနျပီဟုတ္....။

ဒီလိုပါပဲ အဆင္မေျပရင္ေတာင္ ျဖည္႕ေတြးျပီး ေပ်ာ္ေနရတာတစ္ခုနဲ ့တင္
ျပသနာကိုရင္ဆိုင္ဖို ့ႀကိဳးစားေနရတယ္မဟုတ္လား...။

အခ်စ္တစ္ခုေပ်ာ္ရႊင္ဖို ့ဆိုတာ
ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးဖို ့ ပဲလိုပါတယ္...
ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္မရွိပဲနဲ ့ေတာ ့
လမ္းေတြ႕ရင္ေတာင္ အခ်စ္ကို မနွုတ္ဆက္မိေစနဲ ့...
မဟုတ္ရင္ အလြမ္းေတြနဲ ့ျပည့္ေနတက္တယ္ေလ..

(ပံုရိပ္စစ္)

“ တခ်ိန္တုန္းက ” / “ မိန္းမ ”

“ တခ်ိန္တုန္းက ” / “ မိန္းမ ”

တစ္ေန႔မွာ......
တိမ္ျပာHotel ရဲ႕ စားေသာက္ခန္းထဲကို ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ဝင္လာတယ္...တံခ

ါးဖြင့္သံၾကားေတာ့
အျဖဴေရာင္အိက်ၤ ီေပၚမွာ နက္ျပာေ...ရာင္ကုတ္ နက္ျပာေရာင္စကပ္တိုဒူးဖံုးနဲ႔ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္
"မဂၤလာပါ ... " စားပြဲထိုးမိန္းကေလးခ်ိဳျမတဲ့ ႏႈတ္ဆက္သံႏွင့္အတူ ရိုေသစြာခါးကိုင္းလိုက္တယ္ ...
ဝင္လာတဲ့ဧည့္သည္ေတြက က်ားမ တစ္တြဲျဖစ္တယ္ အသက္ ၄ဝ အရြယ္ေလာက္ရွိၾကမယ္ ... ဝတ္ထားတာသန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ပဲ... မိန္းမႀကီးကေတာ့ ဘာမွမပါဘူး ေရွ႕ကဝင္လာတယ္၊ ေယာက္်ားႀကီးကေတာ့
ခရီးေဆာင္အိပ္အနီႀကီးကို ဘီးလိမ့္လို႔ဆြဲလာတယ္ ... အလည္အပတ္ ခရီးထြက္လာတဲ့ လင္မယားျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္...


စားပြဲထိုးမိန္းကေလး ဦးေဆာင္ၿပီး စားပြဲတစ္ခုမွာေနရာေပးလိုက္တယ္ ... Hotel က 5 star hotel ျဖစ္လို႔ စားပြဲႀကီးေတြက ကၽြန္းစားပြဲဝိုင္းႀကီးေတြ အိမ္တြင္း အလွဆင္ထားတဲ့ မီးဆိုင္းေတြနဲ႔ hotel
ရဲ႕စားေသာက္ခန္းဟာ ခန္းနားလွပေနတယ္ ...
ထုိင္ခုံမွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးက စားေသာက္Menu ကဒ္ ကို ၿပံဳးၿပီးလွမ္းေပးလိုက္တယ္ ...
ေယာက္်ားႀကီးက ကဒ္ကို လွမ္းယူၿပီး မိန္းမႀကီးကို ထိုးေပးလိုက္တယ္ "မင္း... ဘာစားခ်င္ဘာမွာလိုက္.."
မိန္းမႀကီးက ကဒ္ကို ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ဘဲ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး "ကၽြန္မတို႔ကို ဖက္ထုပ္အရည္ေဖ်ာ္တစ္ပြဲေပးရင္ရၿပီ..."
စားပြဲထိုးမိန္းကေလး တစ္ခ်က္တန္႔သြားတယ္ ... ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဖူးဘူး ... တိမ္ျပာHotel လာၿပီး ဖက္ထုပ္မွာစားတယ္? ၿပီးေတာ့ ဒီမွာလဲ မရွိဘူး ... နားၾကားမ်ားလြဲသလား ဆိုၿပီး မိန္းမႀကီးကို
ေမးခြန္းမ်ားစြာပါတဲ့အၾကည့္နဲ႔ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတယ္ ... မိန္းမႀကီးက ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္မွာလိုက္တယ္ ...
ေယာက်္ားႀကီးကစကားေျပာလာေတာ့တယ္ ..." ဘာလို႔ဖက္ထုပ္ျပဳတ္ကိုစားမွာလဲ ... ပိုက္စံ မရွိတာမွမဟုတ္တာ"
မိန္းမႀကီးေခါင္းခါၿပီး " ကၽြန္မ ဖက္ထုပ္ပဲစားမွာ!" ေယာက္်ားႀကီးက တစ္ခ်က္တန္႔ၿပီး စားပြဲထိုးမိန္းကေလးရဲ႕ အံ့ၾသတဲ့အၾကည့္ေတြကို အားနာနာနဲ႔ "ညီမ .. အကိုတို႔ကို ဖက္ထုပ္ႏွစ္ပြဲေပးပါ"
" မဟုတ္ဘူး တစ္ပြဲတည္းယူမွာ" မိန္းမႀကီးခပ္တည္တည္နဲ႔ေျပာတယ္.. ေယာက္်ားႀကီးေၾကာင္သြားတယ္ တစ္ပြဲတည္း ဘယ္လိုစားမလဲ... မိန္းမႀကီးက "ရွင္ကတိေပးထားတယ္ေလ... ဒီတစ္ရက္ကို
တစ္ေန႔လံုးကၽြန္မစကားပဲနားေထာင္မယ္ဆို.."
ေယာက္်ားႀကီးဘာသံမွထြက္မလာေတာ့ဘူး...ကၽြန္းကုလားထိုင္ကိုမွီၿပီးလက္ပိုက္ေနလိုက္ေတာ့တယ္... စားပြဲထိုးမိန္းကေလးမ်က္ႏွာမွာ မခ်ိၿပံဳးေလ ျဖတ္ေျပးသြားတယ္ ... အေတြးထဲမွာ {ဒီမိန္းမ
ကပ္စီးနည္းတာလဲ လြန္လြန္းပါတယ္ Hotel စားေသာက္ခန္းမွာ ထမင္းလာစားတာ ဖက္ထုပ္မွာတဲ့အျပင္ ၁ပြဲကို ၂ေယာက္စားအံုးမယ္တဲ့} မိန္းမႀကီးကို မဲ့ၿပီး "ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင့္...ကၽြန္မတို႔hotel မွာ
ဖက္ထုပ္မေရာင္းလို႔ပါ... အကိုတို႔အမတို႔စားခ်င္တယ္ဆိုရင္ လမ္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က လမ္းေဘးဆိုင္ေလးမွာ စားလို႔ရပါတယ္! "
မိန္းမႀကီးမယံုစြာနဲ႔ "ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဖက္ထုပ္မေရာင္းတာလဲ ? နင္က မွာတာနည္းလို႔ မေရာင္းခ်င္တာလား..လူကိုအထင္ေသးတာလား..."
ဒီခ်ိန္မွာ ... Hotel သူေ႒း ဦးဝင္းစိန္ round လွည့္လို႔ စားေသာက္ခန္းထဲေရာက္လာတယ္ ... မိန္းမႀကီးေျပာေနတာကိုသူၾကားတယ္... စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကိုလက္ယက္ၿပီးလွမ္းေခၚလိုက္တယ္...
စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကေဒါသသံေလးနဲ႔ "သူေ႒း သူတို႔က ဒီမွာလာၿပီးဖက္ထုပ္ကိုမရမကမွွာေနတယ္ ... တမင္လာ ေႏွာက္ယွက္ေနတယ္ထင္တာပဲ" ...
ဦးဝင္းစိန္ ၿပံဳးၿပီး လက္ကာျပလိုက္တယ္... သူလဲအံ့ၾသေနတာပဲ ဒီလင္မယားရဲ႕ဝတ္ထားပံုၾကည့္လိုက္ရင္ ထမင္းမစားႏိုင္တဲ့ပံုမေပၚဘူး ... တစ္ခုခုထူးျခားေနလို႔ျဖစ္ရမယ္ .. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ
စီးပြားေရးကကိုယ့္စီလာေနမွေတာ့ အျပင္ကိုတြန္းထုတ္ေနရင္ သဘာဝမက်လွဘူး..
စားပြဲထိုးမိန္းကေလးရဲ႕နားနားကပ္ၿပီး "နင္ ဖက္ထုပ္တစ္ပြဲသြားဝယ္ေပးလိုက္ပါ ဘယ္ေလာက္ဝယ္ရလဲ .. ေဘလ္ရွင္းတဲ့အခါ အျမတ္ပိုထည့္လိုက္ေပါ့ ..." ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူကုလားထိုင္တစ္ခုယူၿပီး
ဘာေတြဆက္ျဖစ္မယ္ဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္...
သိပ္မၾကာလိုက္ဘူး... စားပြဲထိုးမေလး မီးခိုးတစ္လူလူ ထြက္ေနတဲ့ ေၾကြပန္းကန္လံုးႀကီးတစ္ခု ကို အဝတ္ခံၿပီးမလာခဲ့တယ္ ... မိန္းမႀကီးရဲ႕ေရွ႕ကိုခ်ေပးၿပီး "အမတို႔ ၂ေယာက္ သံုးေဆာင္ႏိုင္ပါၿပီရွင္"
ဖက္ထုပ္ပြဲကိုေတြ႕ေတာ့... မိန္းမႀကီးေပ်ာ္သြားတယ္... သူမမ်က္ႏွာကို ပန္းကန္လံုးအဝမွွာ ထားၿပီးတစ္ခ်က္ရွိဳက္ရွဴလိုက္တယ္... ၿပီးေတာ့ ဇြန္းနဲ႔ ပန္းကန္ထဲက ဖက္ထုပ္ေဖ်ာ္ကို အသာယာေလး
ေမႊေပးေနတယ္...
ေယာက်္ားႀကီးက မ်က္လံုးျပဴးမ်က္စံ ျပဴးနဲ႔မိန္းမကိုၾကည့္ေနတယ္ ... ပတ္ဝန္းက်င္ကအံ့ၾသတဲ့အၾကည့္ေတြမ်ားစြာ ဒီဘက္ကိုလွည့္လာေနတယ္ အားလံုးကို သူဂရုမစိုက္ေတာ့ဘဲ.. တင္မာမာေျပာလိုက္တယ္ "
မင္းကိုငါ တကယ္ နားမလည္းေတာ့ဘူးကြာ ... ဒီေလာက္ ခရီးေဝးႀကီးလာတာ ဖက္ထုပ္တစ္ပြဲစားဖို႔အတြက္ပဲလား?"
မိန္းမႀကီးေခါင္းေမာ့လာတယ္ "ကၽြန္မ ႀကိဳက္လို႔!"
ေယာက္်ားႀကီး စားပြဲေပၚမွ Menu ကဒ္ကိုယူၿပီး "မင္းႀကိဳက္ရင္မင္းစား ငါတစ္ေနကုန္လမ္းမွာဘာမွ စားခဲ့ရတာမဟုတ္ဘူး ... ဗိုက္ကဆာေနၿပီ " သူလက္ကာၿပီး စားပြဲထိုးမေလးကို ေခၚလိုက္တယ္ ...
ဟင္းေကာင္းေတြႀကီး ၆ မ်ဳိး ၇ မ်ဳိး မွာလိုက္တယ္ ...
မိန္းမႀကီးကေတာ့ ေအးေဆးပဲ .. ေယာက္်ား ဟင္းမွာၿပီးမွ စားပြဲထိုးမေလးကို သတိေပးလိုက္တယ္ " ညီမေလး သူ႔မွာပိုက္စံ ပါလားအရင္ေမးၾကည့္အံုး... မရွင္းဘဲ ထြက္ေျပးေနအံုးမယ္"
စားပြဲထိုးမေလး ဘာဆိုလိုမွန္းမသိလိုက္ခ်ိန္မွာ ေယာက်္ားႀကီးက မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးနီလို႔ " ခ်ီးထုပ္ကြာ ဒီမိန္းမ သက္သက္ အရွက္ခြဲတာ ...ငါလား မရွင္းပဲထြက္ေျပးမွာ" ေျပာရင္း ေဘာင္းဘီအိပ္ေထာင္ထဲကို
ႏိုက္တယ္ " ?? အင္ ... ငါ့ ပိုက္စံအိပ္ေကာ ? " သူထၿပီးေတာ့ရွာတယ္ ဒီအိပ္ေထာင္ႏိုက္လိုက္ ဟိုအိပ္ေထာင္စမ္းလိုက္ ...အဲအခါမွာ ဟမ္းဖုန္း ပါ မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ သတိထားမိတယ္ ...သူခန စဥ္းစားၿပီး ေနာက္ဆံုး
အၾကည့္ေတြ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထုိင္ေနတဲ့ မိန္းမႀကီးစီေရာက္သြားတယ္ ...
မိန္းမႀကီး ေအးေအးလူးလူး နဲ႔ " ရွင္ အလုပ္ရွဳပ္ခံမေနနဲ႔ ပိုက္စံအိပ္နဲ႔ဖုန္းနဲ႔ မေန႔ညက ကၽြန္မ ျမစ္ထဲပစ္လိုက္ၿပီ..ေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး"
ေယာက္်ားႀကီး ေဒါသ ထြက္သြားတယ္ " မင္း ရူးေနၿပီလား"
မိန္းမႀကီးကေတာ့ မၾကားသလိုဘဲ ... ဖက္ထုပ္ ပန္းကန္ ကို ပဲ ေမႊေနတယ္
ေယာက်္ားႀကီး တစ္ခုခုကိုသတိရလိုက္ေတာ့ ခရီးေဆာင္အိပ္အနီးႀကီးထဲ လက္နဲ႔စမ္းတယ္
မိန္းမႀကီး ေအးစက္စက္ ေလသံနဲ႔ " ရွင္ရွာမေနနဲ႔ေတာ့ ရွင့္နာရီ ၊ ကၽြန္မ လက္စြပ္ ရွိရွိသမွ် ကၽြန္မတို႔ ခရီးမွာပါလာတဲ့ တန္းဖိုးရွိတဲ့ပစၥည္းမွွန္သမွ် ကၽြန္မ အားလုံုးကို ျမစ္ထဲ ပစ္လိုက္ၿပီ... ကၽြန္မမွာ ပိုက္စံ
၅ဝဝ ရွိတယ္ ... ဒီ ဖက္ထုပ္ တစ္ပြဲစာေတာ့ေလာက္မယ္ ! "
ေယာက်္ားႀကီး မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ေသြးမရွိိေတာ့တဲ့ အတိုင္း ျဖဴသြားတယ္ ... ကုလားထိုင္ ေပၚ ထုိင္ခ်လိုက္သလား ေျခပစ္လက္ပစ္ ျဖစ္သြားသလား ... မိန္းမႀကီးကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး " မင္း တကယ္ရူးေနၿပီ
မင္းတကယ္ရူးေနၿပီ! ငါတို႔ ပိုက္စံ မပါဘဲ ဘယ္လိုျပန္မလဲ? လမ္းခရီးကနည္းတာမွတ္လို႔..."
မိန္းမႀကီး မပူမပင္ နဲ႔ဘဲ ... " ရွင္ဘာစိတ္ပူေနတာလဲ ... ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မတို႔မွာ ေျခေထာက္ေတြပါေနတာပဲ ... လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လဲ ေလွ်ာက္ရင္းေလွ်ာက္ရင္ အိမ္ျပန္ေရာက္မွာပါပဲ "
ေယာက္်ားႀကီး သက္ျပင္းခ်တယ္.. မိန္းမႀကီးက ဆက္ေျပာတယ္ " လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂ဝ ေလာက္တုန္းကလဲ .. ကၽြန္မတို႔ ကုိယ္ေပၚ ပိုက္စံတစ္ျပားမွ မရွိဘဲလည္း အိမ္ေရာက္ေအာင္ ျပန္ခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လား
...
ေယာက်္ားႀကီး ဒီစကားလဲၾကားေရာ...ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အၾကည့္နဲ႔ ..." မင္း... မင္း ... ဘာေျပာတယ္? " မိန္းမႀကီးက " ရွင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား? " သူေခါင္းခါေျဖတယ္
မိန္မႀကီး သက္ျပင္းခ်ၿပီး " ၾကည့္ရတာ.. ဒီႏွစ္ေတြမွာ ပိုက္စံေလး ႏွစ္ျပား သံုးျပား ရွိလာေတာ့ အရာရာကို ေမ့ပစ္လိုက္ၿပီေပါ့ ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂ဝ တုန္းက ကၽြန္မတို႔ အလုပ္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး
ဆုထားတဲ့ေငြေလးနဲ႔ ခရီးေဝးကို ထြက္လာၾကတယ္၊ ပိုက္ဆံ အလိမ္ခံရလို႔ အေျခအေနမေကာင္းခဲ့ဘူး... အိမ္ျပန္ဖို႔စာရိတ္ေတာင္မက်န္ဘူး......ဒီနားေလးေရာက္ေတာ့ ရွင္ ကၽြန္မကို ဖက္ထုပ္ တစ္ပြဲမွာေပးတယ္ေလ ...
ကၽြန္မ သိတယ္ အဲဒီအခ်ိန္ ရွင့္မွာ ပိုက္စံ ၅ဝ ပဲက်န္ေတာ့တယ္"
ေယာက်္ားႀကီး ဒါေတြလဲ ၾကားေရာ ... တစ္ခ်က္ တြန္႔သြားတယ္ ...ပတ္ဝန္က်င္ ကို ေသခ်ာၾကည့္တယ္ " ဒီ ....... ဒီ ေနရာက ...... "
"ဟုတ္တယ္ ဒီေနရာပဲ ...ကၽြန္မ တစ္သက္လံုး ေမ့လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး ...အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒီေနရာေလးဟာ ဖက္ထုပ္ဆိုင္ေလး ဖြင့္ထားတယ္ေလ ...
ေယာက်္ားႀကီး အသံတိတ္ေခါင္းေလးငံု႔လို႔... မိန္းမႀကီး တစ္ဖက္လွည့္ၿပီး စားပြဲထိုးမေလးကို .." ညီ မ ... ပန္းကန္လံုးတစ္လံုးေလာက္ေပးပါ"
စားပြဲထိုးမေလး လ်င္ျမန္စြာပဲပန္းကန္အလြတ္တစ္လံုးယူလာေပးတယ္, မိန္းမႀကီးက ပန္းကန္ထဲက ဖက္ထုပ္ကို တစ္ဝက္စီခြဲထည့္လိုက္တယ္ ...တစ္ပြဲကို ေယာက္်ားႀကီးေရွ႕ကို ျဖည္းျဖည္း
တြန္းပို႔ေပးတယ္.."စားလိုက္ပါ ..စားၿပီးရင္ အိပ္အတူျပန္က်မယ္ေလ...!"
ေယာက်္ားႀကီးက ေရွ႕မွာရွိတဲ့ ဖက္ထုပ္ တစ္ဝက္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး .." ငါ မဆာဘူး " မိန္းမႀကီးရဲ႕ မ်က္ဝန္းထဲမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ " လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂ဝ တုန္းကလည္း
ရွင္ဒီလိုေျပာခဲ့တာပဲေလ...ကၽြန္မကိုဗိုက္ဝေအာင္စားေစခ်င္လို႔ေျပာခဲ့မွန္းသိပါတယ္ " သူမ ေျပာၿပီး ပန္းကန္ထဲမွာ ကူးခက္ေနတဲ့ ဖက္ထုပ္ေတြကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး အေတြးေတြထဲ လြင့္ေမ်ာေနတယ္ ...
ေယာက်္ားႀကီးက " နင္ဘာလို႔မစားေသးလည္း ? " မိန္းမႀကီး တစ္ခ်က္ရွိဳက္ၿပီး " လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂ဝ တုန္းကလဲ ရွင္ဒီအတုိင္းပဲ ကၽြန္မကို ေမးခဲ့တာပဲ ... ကၽြန္မမွတ္မိေသးတယ္... ကၽြန္မအဲဒီတုန္းကေျဖခဲ့တာက
..စားရင္ အတူတူစားမယ္ မစားရင္လဲ လံုးဝ မစားဘူး ...အခုလည္း အဲဒီ အေျဖပဲ ..."
ေယာက်္ားႀကီး ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး ... ဇြန္းကိုေကာက္ကိုင္ၿပီး ဖက္ထုပ္ကိုခပ္တယ္ ..ဘာေၾကာင့္မသိဘူး ... ဇြန္းကိုင္တဲ့လက္က တအားတုန္ေနတယ္... ဘယ္ႏွခါ ခပ္မိတယ္မသိဘူး ... ဖက္ထုပ္က
ဟင္းရည္ထဲကိုပဲ ျပန္ျပန္ ဆင္းသြားတယ္... ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ ဖက္ထုပ္ တစ္ခုကို ခပ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲပို႔လိုက္တယ္ ... ဝါးတယ္စားတယ္.. ေနာက္တစ္ခုကို ခပ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ ထည့္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ ... တေပါက္ေပါက္
စီးက်လာေတာ့တယ္ ...
မိန္းမႀကီးက သူ႔ေယာက်္ားစားတာေတြ႕ေတာ့ မ်က္ႏွာမွာ အၿပံဳးေတြနဲ႔ ဇြန္းကိုယူ ၿပီး စားေတာ့တယ္... ဖက္ထုပ္ ပါးစပ္ထဲကိုလည္း ေရာက္ေရာ ... မ်က္ရည္ကလည္း ပန္းကန္းလံုးထဲကို က်သြားတယ္... ဒီ
ဇနီးေမာင္းႏွံ က ဒီလိုနဲ႔ မ်က္ရည္ေရာတဲ့ ဖက္ထုပ္ တစ္ဝက္စီကို စားလို႔ ကုန္သြားတယ္...
ဇြန္းကို ခ်ၿပီးၿပီးခ်င္း .. ေယာက္်ားက မိန္းမကိုေမးတယ္ .. " ဗိုက္ဝၿပီလား ..."
မိန္းမကေခါင္းခါတယ္ ၊ ေယာက်္ား ျပာသြားတယ္... ရုတ္တရက္ သူသတိရလိုက္တယ္...ခါးကိုကုန္းၿပီး ေျခႏွင္း ကိုခၽြတ္ၿပီး ေျခနင္း ေအာက္ခံသားရည္ျပားေအာက္ကို လွမ္းယူလိုက္တယ္ ... ၅ဝဝ တန္
တစ္ရြက္ထြက္လာတယ္ ... သူအံ့ၾသၿပီး လက္ထဲက ၅ဝဝတန္ ကို ေၾကာင္းေငးေနမိတယ္ ..
မိန္းမႀကီးက ၿပံဳးၿပီး " အဲဒီ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္၂ဝ တုန္းကေလ .. ရွင္ ကၽြန္မကို ေငြ ၅ဝ ပဲ ရွိေတာ့တယ္ ဆို ၿပီး ဖက္ထုပ္တစ္ပဲြတည္း ဝယ္းေကၽြးခဲ့တယ္.. တကယ္ေတာ့ ရွင့္မွာ ေနာက္ ထက္ ၅ဝ ရွိေသးတယ္ ...
ေျခနင္းက ေအာက္ခံသားရည္ျပားေအာက္ထဲမွာ ဖြက္ထားတယ္ ... ကၽြန္မသိပါတယ္ .. ရွင္က အဲဒီ ၅ဝ နဲ႔ ကၽြန္မ ဗိုက္ဆာရင္ ေနာက္ထပ္ စားရေအာင္ ဖြက္ထားခဲ့တာ .. ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက ရွင္ လဲ ဖက္ထုပ္
တစ္ဝက္စားလိုက္ေတာ့ ကၽြန္မဗိုက္မဝေသးဘူးဆိုတာ သိလို႔ .. ေနာက္တစ္ပြဲ ထက္မွာ စားခဲ့ၾကတယ္ေလ ..." သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ခ်ၿပီး " ရွင္လုပ္ခဲ့ဖူးတာေတြကို ျပန္မွတ္မိေသးတယ္ေနာ္... .. အဲဒီ ၅ဝဝ ဖြက္တာ
အလကား မျဖစ္ေတာ့ဘူး"
ေယာက်္ားက ပိုက္စံကို စားပြဲထိုးမေလးကို ေပးတယ္ " အကိုတို႔ကို ေနာက္တစ္ပြဲ ထပ္ေပးအံုးကြာ..." စားပြဲထိုးမေလးကပိုက္စံကို မယူဘဲ ...အေျပးေလးထြက္သြားတယ္ ..ခဏၾကာေတာ့ လက္ထဲမွာ ဖက္ထုပ္
ပူေႏြးေႏြး တစ္ပြဲ ပါလာတယ္ ...
ေယာက်္ားက မိန္းမရဲ႕ ပန္းကန္ထဲကို တစ္ဝက္ ခြဲထည့္ေပးတယ္ .." ပူတုန္းေလး စားလိုက္အံုး..."
မိန္းမ နည္းနည္းမွ မလႈပ္ဘဲေျပာတယ္ " စားၿပီးရင္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ လမ္းေလွ်ာက္အိပ္ျပန္ၾကရေတာ့မယ္ ... ရွင္ကၽြန္မကို အျပစ္မဆိုနဲ႔ေနာ္ .. ကၽြန္မကလည္း လမ္းမခြဲခင္ေလး ရွင္နဲ႔ အရင္က လို
ဒုကၡနဲ႔ဗိုက္မဝ တဲ့ ဒဏ္ ကို အတူတူ မွ်ေဝခံစားခ်င္လို႔ပါ...
ေယာက်္ား ဘာအသံမွ ထြက္မလာဘူး ... ေခါင္းႀကီး ငံု႔လို႔ .. ဖက္ထုပ္ေတြ တစ္လုတ္ၿပီးတစ္လုတ္ ... အရည္ ေတြ လဲ အကုန္လံုး ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္ ... ေျပာင္းသလင္းခါ ေနေအာင္း စား ၿပီး ... မိန္မကို
ေလာတယ္ .." ျမန္ျမန္စား .. စားၿပီးရင္ ငါတို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ရအံုးမယ္.."
မိန္းမက " ရွင္စိတ္ခ်ပါ ... ကၽြန္မ ကတိတည္ပါတယ္ ... အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးေပးမယ္ .... ေငြလည္းတစ္ျပားမွ မယူဘူး .. ရွင္ ဘယ္မိန္းကေလးနဲ႔ ပဲ ႀကိဳက္ႀကိဳက္ ၉ေယာက္
၁ဝ ေယာက္ ယူယူ ... ကၽြန္မနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ေတာ့ပါဘူး ..."
ေယာက္်ားႀကီးအားေခါင္ သံ ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ေျပာတယ္ " အိမ္ျပန္ေရာက္ ရင္ ငါ အဲဒီ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို မီးရွိဳ႕ပစ္ပါမယ္ဟာ .ဟုတ္ၿပီလား.. " ေျပာအၿပီးမွာ .. သူ ရွိဳက္ႀကီးတငင္ငိုေျပာတယ္.." ငါမွားသြားတယ္
မိန္းမ ... ငါ ဦးေႏွာက္ထဲေရဝင္လို႔ အဲလို မွားခဲ့မိတယ္. .."
မိန္းမႀကီးက ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး ဖက္ထုပ္ ပန္းကန္ တစ္ဝက္ကို ကုန္ေအာင္စားလိုက္တယ္ ... ၿပီးေတာ့ စားပြဲထိုးမိန္းကေလးကို .." ညီမေရ ေဘလ္ရွင္းမယ္ေနာ္"
တစ္ခ်ိန္လံုး ေဘးကေနၾကည့္ေနတဲ့ hotel သူေ႒း ဦးဝင္းစိန္ သတိျပန္ဝင္လာၿပီး .. စားပြဲဝုိင္းရွိရာကို လာခဲ့တယ္ ... ေငြေပးေနတဲ့ မိန္းမႀကီးလက္ကို တားၿပီး အိပ္ထဲကေန ၁ဝဝဝ တန္ ၅ရြက္ထုတ္ေပးတယ္..
" မင္းတို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မီးရွိဳ႕ပစ္ဖို႔ေတာင္ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီပဲ ... အိမ္ကိုလဲ လမ္းေလွ်ာက္မျပန္နဲ႔ေတာ့.."
လင္းမယားႏွစ္ေယာက္လံုး ဘာမွနားမလည္ဘဲ ဦးဝင္းစိန္ကို ေငးၾကည့္ေနၾကတယ္. .. ဦးဝင္းစိန္က ၿပံဳးၿပီး.." မင္းတို႔က ငါ့ရဲ႕ေဖာက္သည္ေဟာင္းႀကီးေတြပဲေလ ... လြန္းခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂ဝ တုန္းက ဖက္ထုပ္ ဆိုင္
ကလဲ ငါ့ဆိုင္ပဲ ... အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ဖက္ထုပ္က ငါ့မိန္းမလက္ရာကြ ... " ေျပာၿပီး ပိုက္စံကို ေယာက်္ားလက္ထဲ အတင္း ထည့္ၿပီး လွည့္ထြက္သြားတယ္ ...
ဦးဝင္းစိန္ ရံုးခန္းထဲလဲေရာက္ေရာ... စားပြဲ အံဆြဲထဲကေန စာစီၿပီးသား ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ စာရြက္ေလးတစ္ရြက္ထြက္လာတယ္ ... " ေအာ္ ... ငါလဲ ဦးေႏွာက္ထဲ ေရဝင္ ၿပီး မွားခ်င္ခဲ့တာပဲ " .....

လမ္းခြဲေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတြးၾကည့္ပါ... အရင္ကအတိတ္ေဟာင္းေတြမွာ ဒုကၡဆင္းရဲမွ်ေဝခံစားခဲဖူးတဲ့သူဟာ တစ္ေလွ်ာက္လံုးလက္တြဲလာခဲ့ၿပီး အသင္တို႔ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေတြ ဤမွ်မတိုေတာင္းပါဘူး...
အခ်ိန္ေတြ႕တေရြ႕ေရြ႕တြားေနလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ႏွလံုးသား ေခ်ာင္ တစ္ခုမွာ ပိတ္ထားမိခဲ့ၾကတယ္... တကယ္ေတာ့ သင့္ကို ခ်ဳိၿမိန္သာယာတဲ့စကားနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ေခ်ာ့ေျပာေနတဲ့သူဟာ
သင့္ကိုအခ်စ္ဆံုးသူမဟုတ္ပါဘူး... ခုလို ေငြေလး၅ဝဝကို ဖြက္ၿပီး လိုအပ္ခ်ိန္မွာ သင့္ကို အနစ္နာခံ ဂရုစိုက္ကာ ေနာက္ဆံုး စားစရာေလး ေကၽြးၿပီး ငါမဆာဘူးလို႔ေျပာမယ့္သူ သာလွ်င္ သင့္ကိုအခ်စ္ဆံုးသူပါ

ဇာတ္လမ္းေလးကိုၾကည့္ၿပီး (ဇနီးမယား)မိန္းမဆိုတာ ဘာလဲသိၿပီလား....
မိန္းမဆိုတာ သင့္ႏွစ္သက္မယ့္လက္ေဆာင္ေလးတစ္ခုဝယ္ေပးဖို႔ေငြေတြဆုၿပီး အစားေလ်ာ့ေနတယ္လို႔ေျပာမယ့္ " ငပိန္းမေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ သင့္ကိုခ်စ္လို႔ က်န္တဲ့သူေတြကိုလ်စ္လ်ဴရွဳၿပီး သင့္ေဘးမွာတေျဖးေျဖး အိုစာတဲ့အထိသစၥာရွိစြာေနသြားမယ့္ "အရိုး အ အ မေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ သင့္ကိုတျခားမိန္းကေလးအေၾကာင္းမေျပာဖို႔၊ မၾကည့္ဖို႔၊ မခ်ီးၾကဴးဖို႔ကို အၿမဲေျပာေနမယ့္ " သဝင္ေၾကာင္မေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ ဖုန္းထဲမွာ သင္ပို႔သမွ် message ကို သိမ္းထားၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ဖတ္ၿပီးေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ "အခ်စ္ရူးမေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ သင္ဘယ္ေဘာင္းဘီေလးေတြ႕ခဲ့လို႔ႀကိဳက္တယ္ေျပာမိရင္ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမရမကရွာၿပီးဝယ္ေပးမယ္ ၿပီးေတာ့ လမ္းႀကံဳေတြ႕လို႔ဝယ္ေပးခဲ့တယ္လို႔ေျပာမယ့္ "အပိုေတြမေျပာတတ္တဲ့ မုသားမေလး" ပါ။
မိန္းမဆိုတာ သင္သူမေဘးမွာမရွိခ်ိန္မွာ သင့္ကိုအရမ္းသတိရၿပီး ဖုန္းကိုကုိယ္နဲ႔မကြာထားကာ ေန႔တုိင္းဖုန္းေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့ "သနားစရာ မိန္ကေလး" ပါ။

 

ကုိကြန္း

ပန္းသီးပင္ႏွင့္ တူေသာ (မိဘေမတၱာ)

ပန္းသီးပင္ႏွင့္ တူေသာ

ကေလးတစ္ေယာက္ ဟာ ပန္းသီးပင္ေအာက္ကို သြားသြားေဆာ့ပါတယ္။ သစ္ပင္ေပၚတက္လိုက္၊ ေလတိုက္တိုင္းက်တဲ့ သစ္ရြက္ေတြ လိုက္ေကာက္ ရင္း ပန္းသီးပင္နဲ႔ ေဆာ့ရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္။ ပန္းသီးပင္က လည္း ေပ်ာ္ပါ တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ အသက္ ၁၀ ႏွစ္တန္းကို ေရာက္ေတာ့ သူမေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူး။ သစ္ပင္က ဘာလို႔မေပ်ာ္လည္း မေမးေတာ့ ကေလးက အရုပ္ ကေလးေတြနဲ႔ ေဆာ့ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီေတာ့ သစ္ပင္က သူ႔ ကိုယ္ေပၚက ပန္းသီးမ်ားကို ခူးျပီး ေရာင္းပါ။ ရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ အရုပ္ဝယ္ပါလို႔ လမ္းညြန္ပါတယ္။ ကေလးေလးဟာ အားရဝမ္းသာစြာနဲ႔ပဲ အသီးေတြ ခူးျပီး ေရာင္းပါတယ္။ ေရာင္းလို႔ရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ အရုပ္ဝယ္ျပီး သစ္ပင္ဆီ ကိုေတာင္ ျပန္မလာေတာ့ပါဘူး။

ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္တန္း ေရာက္လာေတာ့ သစ္ပင္ဆီ တစ္ေခါက္ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း မိုင္ေတြေတြနဲ႔ ထိုင္ေနျပီး စိတ္ညစ္ေနရွာပါတယ္။ သစ္ပင္က သူနဲ႔ေဆာ့ဖို႔ေခၚေပမယ့္ လူငယ္ဟာ ေဆာ့ရမယ့္ အရြယ္မဟုတ္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာေတာ့ ဘာမွ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ သုိ႔ေပမယ့္ စိတ္ညစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းကို ေမးၾကည့္ေတာ့

"က်ေနာ္ အလုပ္မရွိဘူး။ အလုပ္လုပ္မွ လူတင့္တည္မွာ" လို႔ေျဖပါတယ္။ ဒီေတာ့ သစ္ပင္က သူ႔အကိုင္းအခတ္မ်ားကို ပံုမွန္ခ်ိဳးခတ္လို႔ ထင္းလုပ္ ေရာင္းဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ လူငယ္ေလးဟာ သစ္ကိုင္း အခက္အလက္မ်ားကို ေရာင္းလို႔ ဝင္ေငြ အသင့္တင့္ ရွိတဲ့ အလုပ္ေလး တစ္ခုျဖစ္လာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ သူျပန္မလာေတာ့ပါဘူး။ သစ္ေရာင္းရင္း အျခားအလုပ္ေတြပါ အဆင္ေျပသြားျပီမို႔ ျဖစ္တယ္လို႔ ပန္းသီးပင္က သိေနပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ အႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္လည္းၾကာေတာ့ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္အရြယ္ လူအုိ တစ္ဦး ေရာက္လာပါတယ္။ သစ္ပင္ကေတာ့ သူ႔ကို မွတ္မိေနတုန္းပါပဲ။ အတူေဆာ့ဖို႔ေတာ့ မေခၚေတာ့ပါဘူး။ ဘာလို႔ငိုင္ေနလဲလို႔သာ ေမးလိုက္ ပါတယ္။ "က်ေနာ္ အသက္ၾကီးျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ခရီးတစ္ခုသြား ခ်င္တယ္" လို႔ေျဖေတာ့ သစ္ပင္က သူ႔အပင္ကိုခုတ္လို႔ေလွ တစ္ခုဖန္တီး ကာ ျမစ္ခရီးသြားႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ လူအိုဟာ သစ္ပင္ကို ခုတ္လို႔ ေလွလုပ္ျပီး ေရလမ္းခရီး ႏွင္ပါတယ္။

ခရီးက ျပန္ေရာက္လာေတာ့ လူအုိလည္း ပင္ပန္းေနပါျပီ။ သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ျပန္လာလွဲေနပါတယ္။ သစ္ပင္က "ပန္းသီးေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ အကိုင္းအခက္လဲမရွိေတာ့ဘူး။ အျမစ္တစ္ခုပဲ ရွိေတာ့တယ္။ လိုအပ္ရင္ မင္းႏွုတ္ျပီး လုိအပ္တဲ့ေနရာမွာ အသံုးခ်ႏိုင္ပါတယ္" လို႔ဆုိတဲ့အခါ လူအိုက "မလိုပါဘူးဗ်ား။ က်ေနာ္ဒီအျမစ္ကို မွီျပီး တစ္ေရးေလာက္ အိပ္ ပါရေစ" လို႔ပဲ ေျပာျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။
---
--
လက္ေတြ႔ ဘဝ

ပံုျပင္ထဲမွ ပန္းသီးပင္ဟာ လက္ေတြ႔ဘဝမွာ မိဘ ျဖစ္ျပီး အဖိုးအုိကေတာ့ သားမီး ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘအေနနဲ႔ အရိပ္ေအာက္ကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ သားသမီး ေတြကို အေကာင္းဆံုး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးပါတယ္။ အခ်ိဳ ႔ ေသာ သားသမီးမ်ားကေတာ့ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ မိဘဆီမွ ရႏိုင္သမွ် အသံုးခ်ျပီး ဘာမွ ၾကီးၾကီးမားမား ျပန္လည္မေပးဆပ္သြားပါဘူး။ သုိ႔ေပမယ့္ သားသမီး အဆင္ေျပသြားတာကို ၾကည့္ရင္း ရတဲ့ ပီတဟာ မိဘေတြ အတြက္ အေက်နပ္ ဆံုး အရာ တစ္ခု ျဖစ္ရပါတယ္။ မိဘမ်ားကလည္း ေပးႏိုင္သမွ် အဆံုးဆံုးထိ ေပးႏုိင္တဲ့အခ်ိန္အထိ ေပးဆပ္ပါတယ္။ မိဘေက်းဇူး ဆပ္ဖို႔ ေမ့ေနတဲ့ သားသမီးမ်ား ျဖစ္ေနသည့္တိုင္ အိုမင္းတဲ့ မိဘရင္ခြင္မွာ တစ္ေရး အိပ္ဖို႔ ျပန္ေရာက္လာတဲ့ သားသမီးတိုင္းကို လွိုက္လွိုက္လွဲလွဲ ၾကိဳဆုိ ပါတယ္။

သင္ခန္းစာ -

မိဘေက်းဇူးဆပ္ပါ။ ေသမွ ေနာင္တ မရႏွင့္။

--
Ref:quote
International news for myanmar

" ေမတၱာေစာင္ၿခံဳ လံုပါေပ့ "

" ေမတၱာေစာင္ၿခံဳ လံုပါေပ့ "
---------------------------
မနက္အိပ္ရာထစဥ္ခ်ိန္ေလးေပါ့ ,,
" အဲး:;;;; ေမေမ .."
" ကြ်တ္းးး ကြ်တ္းးးးးးး အိမ္ ... အိပ္ သားေလးေရ ေမေမရွိတယ္ "

ေမေမက ေၿပာေၿပာဆိုဆို ကြ်န္ေတာ့္ နာဖူးေလး အားအသာအယာပြတ္လ်က္ ကြ်န္ေတာ့္အား တိုးတိုးေလး ေခ်ာ့သိပ္ေနသည္
ခုန ၾကာေတာ့မွ ေမေမၿခံဳထားေသာေစာင္အား ကြ်န္ေတာ္ကို ထပ္ၿခံဳေပးၿပီး ထမင္းခ်က္ထရန္ အသာအယာေလး ထြက္သြားသည္ ။

ခုနၾကာေတာ့ ေဖေဖ အလုပ္သြားရန္ ထေတာ့မည္ ၿဖစ္သည္ ။
" အဲး;;;;; ေဖေဖ.... "
" ကြ်တ္း းး ကြ်တ္းးးးးး အိပ္ အိပ္ သားေလးေရ ေစာေသးတယ္ သိလားး "

ေဖေဖ က ေၿပာဆိုလ်က္ ကြ်န္ေတာ္ ပါးၿပင္ႏွႏွအား အသာအယာႏွမ္းလိုက္သည္ .။ ခုန ၾကာေတာ့မွ ေဖေဖ ၿခဳံေနက်ေစာင္အား ကြ်န္ေတာ္ကို ထပ္ေပးကာ အလုပ္သြားရန္ထသြားၿပန္သည္ ။

ဒီလိုနဲ ့ကြ်န္ေတာ္ တေရးၿပန္လည္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ၿပန္သည္ ။

ငယ္တုန္းက ေဖေဖ ေရာ ေမေမပါၿခံဳေပးခဲ့ေသာ ေမတၱာေစာင္ေအာက္တြင္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ ့အိပ္စက္ခဲရသည္ကို ေအာက္ေမ့သတိရလွစြာၿဖင့္ ေရးသားထားၿခင္းၿဖစ္သည္ ။

Written by ေကာင္ေလး

ၿမန္မာ့ယဥ္ေက်းမူ့ကိုတန္ဖိုးထားသူမ်ား

ေတာင္းပန္ပါတယ္ေမေမ .......:'(

အခု အလုပ္မွာ မနက္စာ မစားၿဖစ္ေတာ့တဲ့အခါ
အိမ္မွာ မနက္ေစာေစာခ်ိန္ အေမဗိုက္ဆာလွၿပီဗ်ာ ဟု ဂ်ီတိုက္ခဲ့မိတာကို ေတြးရင္း ေႏွာင္တရေနမိၿပီ ေမေမ

အခု အလုပ္မွာ ေနတိုင္းနီးနီးဒီဟင္းဘဲစားေနရတဲ့ခါ
အိမ္မွာ ထမင္းစားတဲ့ခ်ိန္ အေမကလည္း ဒီဟင္းၾကီးဘဲဗ်ာဟု
ညည္းညဴမိခဲ့တာကို ေတြးရင္း မ်က္ရည္က်ေနရၿပီ ေမေမ

ဒါေပမယ့္ ေမေမ
အခု ညေန ေမေမ့ကို သတိရလို ့ဖုန္းဆက္တဲ့ခါ

ေမေမက " သားး ဟင္းေကာင္းေကာင္းစားရဲ ့လားလို ့ေမးခဲ့တာကို "
ႏူတ္ခမ္း၀က ေခါက္ဆြဲးၿပဳပ္ဖတ္ကို ဖယ္ရင္း နဲ ့
" သား ဟင္းေကာင္းေကာင္းနဲ ့စားေနပါတယ္ " လို ့
လိမ့္ခဲ့မိတာကိုေတာ့ သားေႏွာင္တမရခ်င္ဘူး ေမေမ ...

ေမေမက သားးး ေမေမ့သားေလး ေနေကာင္းလား လို ့ေမးခဲ့တာကို
ညေန ေသာက္ဖို ့ေဆးထုပ္ကို ရွာရင္းနဲ ့
" သား အရမ္းကို ၀လာတယ္ ေမေမ " လို ့
လိမ္ခဲ့မိတာကိုေတာ့ သားမ်က္ရည္မက်ခ်င္ဘူး ေမေမ ...

Written by ေကာင္ေလး

ၿမန္မာ့ယဥ္ေက်းမူ ့ကိုတန္ဖိုးထားသူမ်ား

အခ်စ္စမ္း လြန္သြားရင္..........

ေကာင္ေလး ။ ...... ။ " မဟုတ္ပါဘူးဆို ငါ အဲ့ ဒီေန ့က သူတကယ္ အကူညီလိုတယ္ဆိုလို သြားကူ ညီလိုက္တာပါ လို ့ ငါဘယ္ႏွစ္ခါ ေၿပာရလဲ "

ေကာင္မေလး ။ .....။ " ငါ ဆံုးၿဖတ္ၿပီးၿပီ စိတ္ခ် ငါ နင့္ကို အရြဲတိုက္ၿပမယ္ ေစာင့္ၾကည့္ေန ငါလည္း ၿဖစ္ခ်င္ရာ ၿဖစ္ဘဲ ငါ စိန္ေခၚခဲ့တယ္ .."

ေနာက္တစ္ရက္မွာ ေကာင္ေလး ဆီကို ေကာင္မေလး ရဲ ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဖုန္းဆက္ပါတယ္ ....

သူငယ္ခ်င္း ။ ...... ။ " ဟလို ေကာင္ေလးလား ဟီးးးး အားလံုးဒုကၡေရာက္ကုန္ၿပီ လား ဟီးးး "
ေကာင္ေလး ။ ...... ။ " ဘာၿဖစ္တယ္ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ့္ကို အရင္ေၿပာၿပပါလား ဟင္ "

သူငယ္ခ်င္း ။ ...... ။ " မေန ့က သူေလ နင့္နဲ ့ေၿပာၿပီး ၿပန္လာေတာ့ ဘယ္သူနဲ ့မွ စကားမေၿပာေတာ့ဘူး သူအခန္းထဲမွာတစ္ခ်ိန္လံုး ငိုေနခဲ့တယ္ အေတာ္ၾကာလို ့ထြက္မလာလို ့သြားၾကည့္ေတာ့ သူအိပ္ေဆးေသာက္လြန္ၿပီး ေသေနၿပီ ေဘးနားမွာ စာတစ္ေစာင္ေတြ ့တယ္
" သူေပ်ာ္ပါေစတဲ့ " တဲ့ "

ေကာင္ေလး ။ ..... ။" ဗ်ာ!!!!!!!!!!!! "

ဖုန္းခ်ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလး နဲ ့သူမရဲ ့သူငယ္ခ်င္း လက္ဖ၀ါးရိုက္ၿပီး ေအာင္ပြဲဆင္လိုက္ၾကတယ္ ။ သူတို ့ရဲ ့လွည့္ကြက္ေလး ဘယ္လို ေအာင္ၿမင္မယ္ဆိုတာက ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေနရူံပါ

အခ်ိန္သိပ္ မၾကာခင္မွာဘဲ ေကာင္ေလး ေမေမဆီက ဖုန္းလာပါတယ္

ေကာင္ေလး ေမေမ ။ .... ။" သမီးေရ အားလံုးဒုကၡ ေရာက္ကုန္ၿပီ သမီး ခ်စ္သူ ေလ အခု အိပ္ေဆးေတြ အလြန္ အကြ်န္ေသာက္ၿပီး ဆံုးၿပီ ေဘးမွာ စာတစ္ေစာင္ေရးထားတယ္
ငါ လည္းလိုက္ခဲ့ၿပီ ခ်စ္သူ တဲ့ "

ေကာင္မေလး ။ ..... ။ " ရွင္!!!!!!!!!!!!!!!! "

Written by ေကာင္ေလး

သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွ......... ေ၀၀ါးေနၿပီ

`ငါတုိ႔ လမ္းခြဲၾကရေအာင္´ ေကာင္မေလး က ေျပာလုိက္တယ္။
`ေကာင္းၿပီေလ...ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ငါတို႕ေတြ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾကရေအာင္´

သူမ လက္ကမ္းေပးတယ္။
သူ က သူမ လက္ကို တင္းတင္းဆုတ္လုိက္တယ္။
သူ ရယ္ၿပီး..
`နင့္ လက္ကို ငါ့ လက္ထဲက ရုန္းထြက္ႏိုင္ရင္ ငါတုိ႔ လမ္းခြဲၾကတာေပါ့´

သူမရုန္းတယ္။ အားနဲ႕ ရုန္းတယ္။ ေနာက္ဆံုး သူမ ေဒါသထြက္လာၿပီး
`ငါ့လက္ေတြအရမ္းနာတယ္ ဆိုတာ နင္မသိဘူးလား´

သူ က သူမ လက္ကို ခ်က္ျခင္း လြတ္ေပးလိုက္တယ္။ သူမ ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ
ကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီး..

`နင့္ကို ငါ...ခ်စ္တယ္... နင္နာက်င္ေအာင္ ငါဘယ္လုပ္ရက္ပါ့မလဲ´

ေျပာၿပီးတာနဲ႕ သူ...သူမ ကို ေက်ာခိုင္းထြက္သြားတယ္။
သူမ နားလည္လိုက္ပါၿပီ။ သူမ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ေအာ္မိတယ္။

`ငါ..မွားတယ္... ငါတုိ႔ လမ္းမခဲြေတာ့ဘူး...´

သူ...ေနာက္လွည့္ၿပီး သူမ ကိုေျပာလိုက္တယ္။
`ငါ...နင့္လက္ေတြကို ခုေလးတင္ လြတ္ေပးလိုက္ၿပီေလ၊ ငါကတိတည္တဲ့ သူဆိုတာ
နင္ ေမ့ေနၿပီလား´

သူမ မ်က္လံုးထဲမွာ...သူ တျဖည္းျဖည္း...၀ိုးတ၀ါး..ေပ်ာက္ဆံုး။ ။

သိုးငယ္

ခ်စ္ျခင္း၌ ၾကည္ျဖဴပါေစ........

ကၽြန္မ TV ကို စိတ္ပါ၀င္စားစြာၾကည့္ေနတုန္း ေမာင္ ရုတ္တရက္ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းက

ကၽြန္မ ကို စေနာက္ေနတာပဲျဖစ္ပါေစလို႔ စိတ္ထဲမွာ ခ်က္ခ်င္း ဆုေတာင္းမိလိုက္တယ္။
`ငါတုိ႔ ကြာရွင္းၾကရေအာင္´
ေမာင့္ မ်က္လံုးေတြကိုၾကည့္ရတာ စေနာက္ေနတဲ့ပံု လံုး၀ မဟုတ္မွန္းကၽြန္မ သိလိုက္ရတယ္။
ေမာင္ ၀ယ္ထားတဲ့ စေတာ့ရွယ္ရာေတြ အရွံဳးေပၚသြားလို႔ ဒါမွမဟုတ္ ေမာင့္ မွာ ကုလုိ႔မရတဲ့
ေရာဂါတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနလို႕ ကၽြန္မ ကို ပင္ပန္းမွာစိုးလုိ႔ ကြာရွင္းျပတ္စဲဖုိ႔ေျပာတာလား၊
ေမာင္ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေနပါေစ၊ ကၽြန္မ ေမာင္ နဲ႕ သက္ဆံုးတုိင္ေနဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးသား။ ဒါေပမယ့္
ေမာင္ ေျပာလိုက္တဲ့ ဒုတိယ စကားတခြန္းက ကၽြန္မကို ငရဲျပည္ထဲ ပို႔ခံလုိက္ရသလုိပါပဲ။
`ငါ...တျခားတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိေနၿပီ၊ ´
`ဘယ္တုန္းကလဲ´ အသက္ျပင္းျပင္းရွဴၿပီး ကၽြန္မ ေမးမိတယ္။
` ႏွစ္၀က္ေလာက္ရွိၿပီ။ ငါတုိ႔ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ခရီးသြားရင္း ေတြ႕တာ၊ သူက တိုးရစ္စ္ဂိုက္၊
အရမ္းေဖာ္ေရြတယ္၊ အရမ္းလဲ ရိုးသားတယ္´ ေမာင့္ရဲ႕ အသစ္စက္စက္ခ်စ္တဲ့သူကုိ ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္
ေနတာကို ေမာင္ ခ်က္ခ်င္းရပ္ပစ္လုိက္တယ္။ မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲၾကည့္ေနတဲ့ ကၽြန္မကို သူ အားနာသြားပံုရတယ္။
`ေမာင္...အဲ့ဒီ့တစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ခ်စ္လဲ´ ေမာင္ လုိ႔ သူ႔ကို ေခၚမိတာ ဒါ
ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ပဲလား။
` ရာခိုင္ႏႈန္းအျပည့္ခ်စ္တယ္´
ကၽြန္မ ဆက္ၿပီး မေမးရဲေတာ့ပါဘူး။ ပိုၿပီးအေသးစိတ္ေမးေလ၊ ကၽြန္မ ရင္ထဲက ဒဏ္ရာက
ပိုၿပီး နက္ေလပဲ မဟုတ္လား။

ေမာင္နဲ႕ ကၽြန္မ တုိ႔ အတိတ္က ေန႕ေတြကိုျပန္သတိရမိတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့တဲ့
ခ်စ္သူေတြ၊ ေမာင္ ကၽြန္မကို အရမ္းခ်စ္ခဲ့တာ ကၽြန္မ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ရမယ့္သူ အသစ္
ေတြ႕ေနပါၿပီဆိုတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္မ ဘာလို႔ လက္မလြတ္ႏုိင္ရမွာလဲ။ ကၽြန္မ သက္ျပင္း
အၾကာႀကီးခ်လိုက္ၿပီး
`အကုန္လံုး ရွင့္ သေဘာထားအတုိင္းတာ လုပ္ပါ၊ ကၽြန္မ ေဘးကေန ရွင့္လို လူမ်ိဳးကို
ေခၚထုတ္သြားတဲ့သူ႔ကို ေတာင္ ကၽြန္မက ေက်းဇူးတင္ေနပါေသးတယ္´
`ေမာင္´ အစား `ရွင္´ ဆိုတဲ့ နာမ္စားကို ကၽြန္မ ေျပာင္းသံုးႏုိင္ၿပီ။ ေမာင္ အံ့အားတႀကီးနဲ႕
ကၽြန္မကို ၾကည့္တယ္။
ေမာင္ က သူ႔မွာ အျပစ္ရွိတယ္ဆုိၿပီး ဒီအိမ္ႀကီးနဲ႕ သားေလး ကို ကၽြန္မကို ေပးထားခဲ့တယ္။
xxxxxxxxxxxx
ကြာရ႔ွင္းျပတ္စဲဖို႔ လက္မွတ္မထိုးခင္ ေမာင္ က ကၽြန္မကို ညစာေခၚေကၽြးတယ္။ အရက္ တစ္ခြက္
ႏွစ္ခြက္ေလာက္ ေမာင့္ ဗိုက္ထဲ၀င္သြားတာနဲ႕ ေမာင္ ထံုးစံအတုိ္င္းစကားေတြ မ်ားေတာ့တာပါပဲ။
သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းဖက္တာကို ကၽြန္မ က သေဘာတူဖုိ႔။ သူမ က ဘယ္ေလာက္ထိ
တက္တက္ၾကြၾကြရွိေၾကာင္း၊ သူမ က သူ႔ရင္ဘတ္ႀကီးတခုလံုး မီးၿမိွဳက္လိုက္သလို ေႏြးေထြးေၾကာင္း၊
သူမ ဘယ္ေလာက္လွေၾကာင္း၊ ကၽြန္မ လည္း ေမာင္ ေျပာသလို တက္ၾကြခဲ့ပါတယ္။ ေမာင္ ေျပာသလို
ငယ္ရြယ္ခဲ့ပါတယ္၊ သူမ လိုပဲ ကၽြန္မ ေမာင့္ႏွလံုးသားကို လႈပ္ခါခဲ့ေစပါတယ္၊
`သူက အရမ္းရိုးတာ... ကိစၥအေသးအဖြဲေလးေတြက အစ သူ႔ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္၊ သူနဲ႕ ငါ
ေစ်း၀ယ္ထြက္တုန္းက ဆပ္ျပာတစ္တံုး ကံစမ္းမဲေပါက္တယ္၊ တစ္ခါက ေရခဲမုန္႔၀ယ္ေကၽြးတာ
သူ ေပ်ာ္ေနသလားမေမးနဲ႕။ သူက ကေလးလည္းဆန္တယ္၊ သူနဲ႕ ဆို ငါ...အရမ္းလြတ္လပ္တာပဲ။
သူက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တယ္၊ သူ႔အိမ္ထဲမွာလည္း ငါေဆးလိပ္ေသာက္လို႔ရတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕
အရက္ေသာက္ၿပီး ေဘာလံုးပြဲ မိုလင္းထိၾကည့္လုိ႔ရတယ္...သူက ငါ့ကို ဘာမွ မခ်ဳပ္ခ်ယ္ဘူး´
ေမာင္ မူးၿပီး စကားေတြေတာက္ေလ်ာက္ေျပာေနေတာ့တာပါပဲ။ ေမာင့္ မ်က္လံုးေတြက အရက္ေၾကာင့္
လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္မနဲ႕ ေပါင္းစရာမလိုေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ေပ်ာ္ေနတာလား၊ ကၽြန္မကေတာ့ ကၽြန္မ ေမေမ
အတုိင္းျဖစ္လုိ႔ေနၿပီ။ ဘာ၀ယ္၀ယ္ ေသေသခ်ာခ်ာတြက္ခ်က္၊ ပစၥည္းတစ္ခု၀ယ္မယ္ဆုိရင္
အနည္းဆံုး ဆုိင္ သံုးဆုိင္ေလာက္ကိုေမးၿပီးမွ ၀ယ္၊ ေမာင့္ကိုလည္း အိမ္မွာ အရက္ေသာက္ခြင့္၊
ေဆးလိပ္ေသာက္ခြင့္၊ ေနာက္... ေလာင္းကစားလုပ္ခြင့္ ဘာဆုိဘာမွ မေပးဘူး။
ေမာင္က ခြက္ထဲက လက္က်န္ကို ေမာ့ခ်လုိက္ၿပီး
`ငါ...သူနဲ႕ တူတူေနရင္ ငါ့ရင္ခုန္သံေတြပိုၿပီးျမန္လာတယ္၊ ငါ့မွာ အားအင္ေတြျပည့္လာတယ္´
ကၽြန္မ ေမာင္ ေျပာတဲ့ စကားေတြကို ဆက္ၿပီး နားေထာင္ႏုိင္စြမ္းမ၇ွိေတာ့ပါဘူး။
ကၽြန္မ စကားျဖတ္လုိက္ၿပီး
`အခုခ်ိန္ကစၿပီး ကၽြန္မ လည္း ကပ္စီးနည္းေနစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ရွင့္အ၀တ္အစားေတြ
ေလ်ာ္ၿပီး မီးပူတိုက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြပိုလာတဲ့အတြက္ ကၽြန္မ စိတ္ႀကိဳက္အလွျပင္လုိ႔ရၿပီ။
ရွင္အစားအေသာက္ပ်က္မွာစိုးလို႔ ဟင္းမ်ိဳးစံုခ်က္ဖုိ႔ ကၽြန္မ ေခါင္းစားစရာလည္းမလုိေတာ့ဘူး၊
ကၽြန္မ ခ်က္စားခ်င္ ခ်က္စားရံုပဲ၊ မခ်က္ခ်င္ဘူးဆုိရင္ အျပင္မွာ၀ယ္စားလိုက္ရံုပဲ။
ရွင္ေဆးလိပ္ေသာက္လုိ႔ အဆုတ္ကင္ဆာျဖစ္မွာလည္း ကၽြန္မ စိတ္ပူစရာမလုိေတာ့ဘူး။
အရက္ေသာက္လုိ႔ အသည္းေျခာက္မွာကိုလည္း ကၽြန္မ စိုးရိမ္စရာမလိုဘူး၊ ရွင္ မူးလာတိုင္း
အန္ခ်င္တုိင္း အန္ထားတဲ့ အန္ဖတ္ေတြလည္း ကၽြန္မ ေဆးစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ရွင့္ မိဘ ေတြရဲ႕
က်န္းမာေရးလည္း ကၽြန္မ ပူစရာမရွိေတာ့ဘူး၊ ကြာရွင္းျပတ္စဲတာ ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းလုိက္လဲ´
ေျပာၿပီးတာနဲ႕ ကၽြန္မ ငိုမိတယ္။ အနည္းငယ္ေသာ အရက္က ကၽြန္မရဲ႕ ရင္ထဲက စကားလံုးေတြကို
ထုတ္ေဖာ္ေပးလိုက္တယ္။ ေမာင္ ကၽြန္မ ကို ၾကည့္ေနတယ္၊ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္မိန္းမ
တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ကိုယ့္ အိမ္ေထာင္ေရးကို တန္ဖိုးမထားဘဲ ဘယ္ေနပါ့မလဲ။

ကၽြန္မ အသံက်ယ္က်ယ္ရီ လိုက္မိတယ္။
`ကၽြန္မနဲ႕ ကြာရွင္းၿပီး ရွင္ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေပ်ာ္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာ ကၽြန္မ ေစာင့္ၾကည့္ရေသးတာေပါ့။
သူ ရွင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္၊ ရွင္လည္းသူ႔ကို ခ်စ္တယ္၊ ေနာင္ဆယ္ ႏွစ္မွာ ရွင္ သူ႕ကို အခုလိုမ်ိဳး
ရင္ခုန္သံျမန္ျမန္နဲ႕ ရွင္ ရင္ခုန္ႏုိင္ပါ့မလား၊ သူ အခု ရွင့္ကို ေပးေနတဲ့ အရာေတြအကုန္လံုး ကၽြန္မ
ရွင့္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္တုန္းက ေပးၿပီးသားအရာေတြပါ၊ ရွင္ က ေလ်ာက္ၿပီးတဲ့ လမ္းကို ေနာက္တစ္ခါ
ျပန္ေလ်ာက္ခ်င္တာကိုး´
ေမာင္က ပံုမွန္ေလသံနဲ႕ပဲ ကၽြန္မကိုေျပာတယ္။
`နင္ မူးေနၿပီ´
ေမာင့္မ်က္၀န္းေတြမွာ စိုးရိမ္ေနပံုပါပဲ။
`ကၽြန္မ ရွင္ မၾကာခင္ေတာ္ရမယ့္ ဇနီးလုိပဲ တခ်ိန္က လွခဲ့တာပဲ၊ ငယ္ဂုဏ္ရွိခဲ့တာပဲ၊ ရွင္ ကၽြန္မကို
ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ တစ္ရွဴးစာရြက္ေလးကအစ၊ ကၽြန္မ တန္ဖိုးထားခဲ့တယ္၊ ကၽြန္မ လည္းရွင့္ကို အရမ္းခ်စ္
ခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ရွင္မတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာ၀န္၀တၱရားေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ
မ်ားလည္းဆုိတာ ရွင္သိမွာမဟုတ္ဘူး၊ အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္က သူ႔ ခင္ပြန္းကိုပဲ ရာႏႈန္းျပည့္
ခ်စ္ဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏဳိင္ဘူး။ ေယာကၡထီး၊ ေယာကၡမေတြကိုလည္း ခ်စ္ရေသးတယ္။ မိဘ အရင္းေတြ
ကိုလည္းခ်စ္ရေသးတယ္၊ သားသမီးေတြကိုလည္း ခ်စ္ရေသးတယ္၊ ရွင္...ဒါေတြနားမလည္ႏုိင္ပါဘူး´

xxxxxxxxxxxx

ေနာက္ဆံုးမွာ ေမာင့္က မကြာရွင္းေတာ့ ဖုိ႔ ကၽြန္မကို ေျပာလာတယ္။
ကၽြန္မက ေမးေတာ့ ေမာင္က
`အရက္မမူးတဲ့ နင့္ထက္ အရက္မူးတဲ့ နင္က ပိုၿပီး ဥာဏ္ေကာင္းတယ္၊ ပိုၿပီး သြက္လက္တယ္၊
ငါ့ မူးေနတဲ့ၾကားက ေန ႏိုးထလာေအာင္ နင္လုပ္ႏုိင္တယ္၊ အိမ္ေထာင္တစ္ခု ကို ခိုင္ၿမဲေအာင္
တည္ေထာင္ဖုိ႔ မလြယ္ကူပါဘူး၊ ဘယ္သူ႕မွ နင့္ေလာက္ ငါ့အေပၚ နားလည္ေပးတဲ့ သူရွိမွာ
မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး၊ ငါ့ေနရာမွာ လည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ အစားထုိုး မခံဘူး၊ ငါ ပင္ပင္ပန္းပန္း
တည္ေဆာက္ထားတဲ့ မိသားစုေလးကို ငါ ကိုယ္တုိင္ပဲ ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္ေတာ့မလို႔၊ မိန္းမ...
ငါေတာင္းပန္ပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့ ငါ့ကို တကယ္ခ်စ္တဲ့သူက တခ်ိန္လုံး ငါ့ေဘးနားမွာရွိေနခဲ့
တာပါ။ ´



သိုးငယ္

မိဘဟူသည္

မိဘဟူသည္

- သင့္ဆီက ဘာမွမလိုအပ္ သင္လိုအပ္သမွ်သာေပးခ်င္သူမ်ားျဖစ္သည္ ။
- သင့္ဆီက ဘာမွမေတာင္း သင္ေတာင္သမွ်သာ ေပးခ်င္သူမ်ားျဖစ္သည္ ။
- သင့္ဆီကို ဘယ္လို ဆိုးက်ိဳးမွ မေပး ေကာင္းက်ိဳးမ်ားသာ ေပးခ်င္သူမ်ားျဖစ္သည္ ။

- သင့္ကို ဘယ္ေတာ့မစြန္႔ပစ္ သင္စြန္႔ပစ္မွသာ မ်က္ရည္စက္လက္က်န္ခဲ့သူမ်ားျဖစ္သည္ ။
- သင့္ကို ရင္အုပ္မကြာ အျမဲေစာင့္ေရွာက္သည္ သင္ကသာ သူတို႔ရင္အုပ္ထဲက စုန္ကန္ထြက္ေျပးသြားသူျဖစ္သည္ ။
- သင့္ကို မ်က္ရည္မက်ေစတတ္ သူတို႔သာ သားသမီးအတြက္မ်က္ရည္ျဖိဳင္ျဖိဳင္က်ရသူမ်ားျဖစ္သည္ ။
- သင့္ကို ေကာင္းကင္ၾကီးပမာ အုပ္မိုးလို႔ စမ္းေရပမာ ေမတၱာတရားျဖင့္ ေအးျမေစတတ္သူမ်ားျဖစ္သည္ ။
- သင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေစာ္ကား သင္ကသာ တခါတရံ ေစာ္ကားေနျခင္းျဖစ္သည္ ။
- သင္ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲ ပညာတတ္ျခင္းမတတ္ျခင္းကို စိတ္မ၀င္စား သူတို႔ရင္ေသြးအားလံုးကိုတေျပးညီခ်စ္ခင္တတ္သူမ်ားျဖစ္သည္ ။

ေနာက္ဆံုး

သင္ေစာ္ကားသမွ်ကို အမုန္းမဖက္ အျပံဳးမပ်က္ပဲ သည္းခံခြင့္လႊတ္တတ္သူမ်ားမွာလည္း မိဘမ်ားပင္ျဖစ္သည္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
ပံုအားခံစားေရးဖြဲ႔သည္ ။

( 1999 ခုႏွစ္ အၿဖစ္ပ်က္တစ္ခု အား အေၿခခံကာေရးသားသည္ ) ေဖေဖ ။ ...... ။ " သားး ဒီေန ့အိမ္မွာေန ဘယ္ကိုမွ ေလ်ာက္မလည္နဲ ့ၾကားလား လက္ဖက္ေတြ လွမ္းထားတယ္ ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ထား ေဖေဖ တစ္ေန ့လုံုးလက္ဖက္ခင္းထဲမွာ ရွိမွာ " ဖိုးေမာင္ ။ ..... ။" ဟုတ္ ကဲ့ပါ ေဖေဖ " ပါးစပ္က သာေၿပာလိုက္ရေပမယ့္ စိတ္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ ့ေရကူးဖို ့ခ်ိန္းထားတဲ့ ေခ်ာင္းစပ္ကို ေရာက္ေနၿပီ ၿဖစ္သည္ ။ ဘယ္လိုမွ ၾကံမရသည့္ေနာက္ဆံုး ငုတ္တုတ္ထိုင္လ်က္ လက္ဖက္လွမ္းထားသည္ကို လွမ္းၾကည့္ေနလိုက္သည္ ။ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ေမာင္ေမာင္ တို အဖြဲေတြ ေရာက္လာၾကၿပီ ၿဖစ္သည္ ။ " ေဟ့ ဖိုးေမာင္ေရ သြားစို ့ေဟ့ " " မင္းတို ့ဘဲ သြားၾကပါေတာ့ကြာ ငါဒီမွာ လက္ဖက္လွမ္းထားတာ အေစာင့္ၾကေနတယ္ " " ဟားးး မင္းက လည္းထားခဲ့လုိက္ပါ ဘာၿဖစ္တာမွတ္လို ့ " ဖိုးေမာင္ ခုန ေလာက္ ၿငိမ္ေနလိုက္ၿပီး " ေအးကြာ လိုက္မယ္ " ဟုဆိုကာ ပုဆိုးတစ္ထည္ဆြဲလ်က္ ခ်ိန္းထားသည့္ေနရာသို ့ထြက္လာ ခဲ့သည္ ။ -------------------------- ရုတ္တရက္ မီးစႏွင့္ထိုးသလို ခံစားလုိက္ေသာေၾကာင့္ဖိုးေမာင္ ကမ္းစပ္သို ့အၿမန္ကူးတက္လာခဲ့သည္ ။ " ဟာ ငါ ပုလင္းကြဲးစူးၿပီေဟ့ ;;;;; " သူငယ္ခ်င္း မ်ားအားလံုး ဖိုးေမာင္နားေရာက္လာကာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ သၿဖင့္ ၀ိုင္းအံုၾကည့္ေနၾကသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ " ဖိုးေမာင္းးးးးးးးးးးးးး " ဟူေသာ ၾကယ္ေလာင္လွေသာ ေအာ္သံေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ လိပ္ၿပာလြင့္မတတ္ ထိတ္လန္ ့သြားသည္ ။ " ဟင္ ေဖေဖ " ေဖေဖက ေဘးမွာရွိေသာ ၿခံတိုင္ကို ဆြဲးကိုင္လ်က္ ကြ်န္ေတာ္တင္ပါးႏွင့္ ေၿခသလံုးတို ့အား စိတ္ရွိလက္ရွိ ရိုက္ေနေတာ့သည္ ။ ၿခံတိုင္က်ိဳးသြားမွ အရိုက္ရပ္လ်က္ ဘာမွ မေၿပာဘဲ လွည့္ထြက္သြားသည္ ။ ရက္စက္လိုက္တာ ေဖေဖရာ ပုလံုးကြဲးစူးလို ့ေၿခေထာက္နာေနသည့္ အၿပင္ လက္ဆေကာင္းေသာ ေဖေဖရိူက္ခ်က္ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ႏွင့္မထႏိုင္ေခ် ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ တြဲးထူမူ ့ေၾကာင့္ အိမ္သို ့ေရာက္လာခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္သည္ ။ -------------------------- အေတာ္ၾကာေအာင္ စဥ္းစားၿပီးၿပီၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ မ်က္၀န္းမွ က်ဆင္းလ်က္ရွိေသာ မ်က္ရည္စမ်ားအား လက္ဖမိုးၿဖင့္ ဖယ္ထုတ္လ်က္ အနည္းငယ္သာရွိေသာ ကြ်န္ေတာ္ အ၀တ္တို ့အား အိပ္တစ္ခုတည္းသို ့ထုိးထည့္လိုက္သည္ ။ ကြ်န္ေတာ္ ေမြးကတည္းက အခု ၇ ႏွစ္သားေရာက္သည္ထိေနခဲ့ေသာ အိမ္ေဟာင္းေလး အားေနာက္ဆံုးအေနၿဖင့္ အခ်ိန္ေတာ္ၾကာသည္ထိ ႏူတ္ဆက္ေနမိသည္ ။ " ေခြး ရူး ့းးးးးးးးး ေခြး ရူး ဗ်ိဳ ့ ;;;;;; " ၾကယ္ေလာင္လွေသာ ေအာ္သံေၾကာင့္ ရြာလည္ထိေရာက္ေနၿပီၿဖစ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္ ဘာဆက္လုပ္ရမည္မသိၿဖစ္သြားသည္ ။ " ဟင္ ငါေရွ့တည္တည့္မွာ းးး ;;;; " ေၿပးဖို ့ရာလည္းမစြမ္းသာေသာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္အလြန္အမင္းထိတ္လန္ ့သြားသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ " သားးး " ဟူေသာ ေအာ္သံႏွင့္ ေဖေဖသည္ ကြ်န္ေတာ့္အား ခ်ီလ်က္ထြက္ေၿပးရန္ ၾကိဳးစားသည္ ။ သို ့ေသာ္ ၊ သို ့ပါေသာ္လည္း အလြန္နီးကပ္ေနၿပီၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ လြတ္ေအာင္ေၿပးဖုိ ့ရာကာ မစြမ္းသာေၿခ ။ ေဖေဖ ေၿခသလံုးမ်ားးးး ေဖေဖ ပုဆိုး တို ့မွာ ေသြးၿခင္းနီလ်က္ ၊ ေဖေဖ သည္ အသဲခိုက္လုပ္မတတ္နာက်င္ေနေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ့္အား ေအာက္သို ့မက်ေစရန္ တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားသည္ ။ " အားးး အားးးးးးး " ေဖေဖ နာက်င္စြာခံစားေနရသည္ကို မၿမင္ခ်င္ဘဲ ၿမင္ေတြ ့ေနရသည္ " ေဖေဖ ကြ်န္ေတာ္ကို ေအာက္ကို ခ်ေပးပါ ေက်းဇူးၿပဳလို ့ေအာက္ခ်ေပးပါ အီးးးးးးး ေဖေဖ လြတ္ေအာင္ဘဲ ေၿပးပါေနာ္ ;;; ေနာ္ ေဖေဖ " " ဘယ္ၿဖစ္မလဲ ေဖေဖက ေဖေဖ့ သားကို အရမ္းခ်စ္တာေလ " " ခ်ေပးပါ ေဖေဖ ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အီးးးး ေဖေဖ ေၿခေထာက္ၿပတ္ေတာ့မယ္ " " ဂရူမစိုက္ဘူး ေၿခေထာက္ၿပတ္သြားရင္ ေဖေဖ မွာ လက္ႏွစ္ဖက္ရွိေသးတယ္ ေဖေဖ သားကို ဒီေကာင္ၾကီးမကိုက္ေအာင္ ေဖေဖ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ ့ေၿမာက္ထားမွာေပါ့ " တဲ့ေလ ခုနၾကေတာ့ ရြာသားမ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ္တို ့အၿဖစ္အားၿမင္ေသာေၾကာင့္ ေဖေဖအားကိုက္ေနေသာ ေခြးရူးအား ရိူက္သတ္လိုက္ၾကသည္ ။ ------------------------------------- ေဖေဖ ကို ေဆးရူံပို ့ခါနီး ေဖေဖ ေၿပာလိုက္ေသာ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ဦးေနာက္မ်ား ခ်ာခ်ာ လည္ထြက္သြားရသည္ ။ " ေဖေဖ့သားကို စိတ္မခ်လို ့သားအိမ္က ကတည္းက ေဖေဖ အေနာက္ကေန လိုက္ေနတာ ။ အမွန္ေတာ့ ဒီလက္ဖက္ေၿခာက္ေတြ ေရာင္းရရင္ သားကိုရွင္ၿပဴေပးမလို့ေလ " တဲ့ေလ ဒီတစ္ခါ ေခြးရူးက ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပင္ၿဖစ္သြားခဲ့သည္ ။ ေၿမေပၚမွာ တစစီၿပန္က်ဲေနေသာ လက္ဖက္ေၿခာက္ မ်ားအား ဆုပ္ကိုင္လ်က္ " အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး " Written by ေကာင္ေလး