ပန္းသီးပင္ႏွင့္ တူေသာ (မိဘေမတၱာ)

ပန္းသီးပင္ႏွင့္ တူေသာ

ကေလးတစ္ေယာက္ ဟာ ပန္းသီးပင္ေအာက္ကို သြားသြားေဆာ့ပါတယ္။ သစ္ပင္ေပၚတက္လိုက္၊ ေလတိုက္တိုင္းက်တဲ့ သစ္ရြက္ေတြ လိုက္ေကာက္ ရင္း ပန္းသီးပင္နဲ႔ ေဆာ့ရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္။ ပန္းသီးပင္က လည္း ေပ်ာ္ပါ တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ အသက္ ၁၀ ႏွစ္တန္းကို ေရာက္ေတာ့ သူမေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူး။ သစ္ပင္က ဘာလို႔မေပ်ာ္လည္း မေမးေတာ့ ကေလးက အရုပ္ ကေလးေတြနဲ႔ ေဆာ့ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီေတာ့ သစ္ပင္က သူ႔ ကိုယ္ေပၚက ပန္းသီးမ်ားကို ခူးျပီး ေရာင္းပါ။ ရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ အရုပ္ဝယ္ပါလို႔ လမ္းညြန္ပါတယ္။ ကေလးေလးဟာ အားရဝမ္းသာစြာနဲ႔ပဲ အသီးေတြ ခူးျပီး ေရာင္းပါတယ္။ ေရာင္းလို႔ရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ အရုပ္ဝယ္ျပီး သစ္ပင္ဆီ ကိုေတာင္ ျပန္မလာေတာ့ပါဘူး။

ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္တန္း ေရာက္လာေတာ့ သစ္ပင္ဆီ တစ္ေခါက္ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း မိုင္ေတြေတြနဲ႔ ထိုင္ေနျပီး စိတ္ညစ္ေနရွာပါတယ္။ သစ္ပင္က သူနဲ႔ေဆာ့ဖို႔ေခၚေပမယ့္ လူငယ္ဟာ ေဆာ့ရမယ့္ အရြယ္မဟုတ္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာေတာ့ ဘာမွ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ သုိ႔ေပမယ့္ စိတ္ညစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းကို ေမးၾကည့္ေတာ့

"က်ေနာ္ အလုပ္မရွိဘူး။ အလုပ္လုပ္မွ လူတင့္တည္မွာ" လို႔ေျဖပါတယ္။ ဒီေတာ့ သစ္ပင္က သူ႔အကိုင္းအခတ္မ်ားကို ပံုမွန္ခ်ိဳးခတ္လို႔ ထင္းလုပ္ ေရာင္းဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ လူငယ္ေလးဟာ သစ္ကိုင္း အခက္အလက္မ်ားကို ေရာင္းလို႔ ဝင္ေငြ အသင့္တင့္ ရွိတဲ့ အလုပ္ေလး တစ္ခုျဖစ္လာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ သူျပန္မလာေတာ့ပါဘူး။ သစ္ေရာင္းရင္း အျခားအလုပ္ေတြပါ အဆင္ေျပသြားျပီမို႔ ျဖစ္တယ္လို႔ ပန္းသီးပင္က သိေနပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ အႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္လည္းၾကာေတာ့ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္အရြယ္ လူအုိ တစ္ဦး ေရာက္လာပါတယ္။ သစ္ပင္ကေတာ့ သူ႔ကို မွတ္မိေနတုန္းပါပဲ။ အတူေဆာ့ဖို႔ေတာ့ မေခၚေတာ့ပါဘူး။ ဘာလို႔ငိုင္ေနလဲလို႔သာ ေမးလိုက္ ပါတယ္။ "က်ေနာ္ အသက္ၾကီးျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ခရီးတစ္ခုသြား ခ်င္တယ္" လို႔ေျဖေတာ့ သစ္ပင္က သူ႔အပင္ကိုခုတ္လို႔ေလွ တစ္ခုဖန္တီး ကာ ျမစ္ခရီးသြားႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ လူအိုဟာ သစ္ပင္ကို ခုတ္လို႔ ေလွလုပ္ျပီး ေရလမ္းခရီး ႏွင္ပါတယ္။

ခရီးက ျပန္ေရာက္လာေတာ့ လူအုိလည္း ပင္ပန္းေနပါျပီ။ သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ျပန္လာလွဲေနပါတယ္။ သစ္ပင္က "ပန္းသီးေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ အကိုင္းအခက္လဲမရွိေတာ့ဘူး။ အျမစ္တစ္ခုပဲ ရွိေတာ့တယ္။ လိုအပ္ရင္ မင္းႏွုတ္ျပီး လုိအပ္တဲ့ေနရာမွာ အသံုးခ်ႏိုင္ပါတယ္" လို႔ဆုိတဲ့အခါ လူအိုက "မလိုပါဘူးဗ်ား။ က်ေနာ္ဒီအျမစ္ကို မွီျပီး တစ္ေရးေလာက္ အိပ္ ပါရေစ" လို႔ပဲ ေျပာျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။
---
--
လက္ေတြ႔ ဘဝ

ပံုျပင္ထဲမွ ပန္းသီးပင္ဟာ လက္ေတြ႔ဘဝမွာ မိဘ ျဖစ္ျပီး အဖိုးအုိကေတာ့ သားမီး ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘအေနနဲ႔ အရိပ္ေအာက္ကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ သားသမီး ေတြကို အေကာင္းဆံုး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးပါတယ္။ အခ်ိဳ ႔ ေသာ သားသမီးမ်ားကေတာ့ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ မိဘဆီမွ ရႏိုင္သမွ် အသံုးခ်ျပီး ဘာမွ ၾကီးၾကီးမားမား ျပန္လည္မေပးဆပ္သြားပါဘူး။ သုိ႔ေပမယ့္ သားသမီး အဆင္ေျပသြားတာကို ၾကည့္ရင္း ရတဲ့ ပီတဟာ မိဘေတြ အတြက္ အေက်နပ္ ဆံုး အရာ တစ္ခု ျဖစ္ရပါတယ္။ မိဘမ်ားကလည္း ေပးႏိုင္သမွ် အဆံုးဆံုးထိ ေပးႏုိင္တဲ့အခ်ိန္အထိ ေပးဆပ္ပါတယ္။ မိဘေက်းဇူး ဆပ္ဖို႔ ေမ့ေနတဲ့ သားသမီးမ်ား ျဖစ္ေနသည့္တိုင္ အိုမင္းတဲ့ မိဘရင္ခြင္မွာ တစ္ေရး အိပ္ဖို႔ ျပန္ေရာက္လာတဲ့ သားသမီးတိုင္းကို လွိုက္လွိုက္လွဲလွဲ ၾကိဳဆုိ ပါတယ္။

သင္ခန္းစာ -

မိဘေက်းဇူးဆပ္ပါ။ ေသမွ ေနာင္တ မရႏွင့္။

--
Ref:quote
International news for myanmar

" ေမတၱာေစာင္ၿခံဳ လံုပါေပ့ "

" ေမတၱာေစာင္ၿခံဳ လံုပါေပ့ "
---------------------------
မနက္အိပ္ရာထစဥ္ခ်ိန္ေလးေပါ့ ,,
" အဲး:;;;; ေမေမ .."
" ကြ်တ္းးး ကြ်တ္းးးးးးး အိမ္ ... အိပ္ သားေလးေရ ေမေမရွိတယ္ "

ေမေမက ေၿပာေၿပာဆိုဆို ကြ်န္ေတာ့္ နာဖူးေလး အားအသာအယာပြတ္လ်က္ ကြ်န္ေတာ့္အား တိုးတိုးေလး ေခ်ာ့သိပ္ေနသည္
ခုန ၾကာေတာ့မွ ေမေမၿခံဳထားေသာေစာင္အား ကြ်န္ေတာ္ကို ထပ္ၿခံဳေပးၿပီး ထမင္းခ်က္ထရန္ အသာအယာေလး ထြက္သြားသည္ ။

ခုနၾကာေတာ့ ေဖေဖ အလုပ္သြားရန္ ထေတာ့မည္ ၿဖစ္သည္ ။
" အဲး;;;;; ေဖေဖ.... "
" ကြ်တ္း းး ကြ်တ္းးးးးး အိပ္ အိပ္ သားေလးေရ ေစာေသးတယ္ သိလားး "

ေဖေဖ က ေၿပာဆိုလ်က္ ကြ်န္ေတာ္ ပါးၿပင္ႏွႏွအား အသာအယာႏွမ္းလိုက္သည္ .။ ခုန ၾကာေတာ့မွ ေဖေဖ ၿခဳံေနက်ေစာင္အား ကြ်န္ေတာ္ကို ထပ္ေပးကာ အလုပ္သြားရန္ထသြားၿပန္သည္ ။

ဒီလိုနဲ ့ကြ်န္ေတာ္ တေရးၿပန္လည္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ၿပန္သည္ ။

ငယ္တုန္းက ေဖေဖ ေရာ ေမေမပါၿခံဳေပးခဲ့ေသာ ေမတၱာေစာင္ေအာက္တြင္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ ့အိပ္စက္ခဲရသည္ကို ေအာက္ေမ့သတိရလွစြာၿဖင့္ ေရးသားထားၿခင္းၿဖစ္သည္ ။

Written by ေကာင္ေလး

ၿမန္မာ့ယဥ္ေက်းမူ့ကိုတန္ဖိုးထားသူမ်ား

ေတာင္းပန္ပါတယ္ေမေမ .......:'(

အခု အလုပ္မွာ မနက္စာ မစားၿဖစ္ေတာ့တဲ့အခါ
အိမ္မွာ မနက္ေစာေစာခ်ိန္ အေမဗိုက္ဆာလွၿပီဗ်ာ ဟု ဂ်ီတိုက္ခဲ့မိတာကို ေတြးရင္း ေႏွာင္တရေနမိၿပီ ေမေမ

အခု အလုပ္မွာ ေနတိုင္းနီးနီးဒီဟင္းဘဲစားေနရတဲ့ခါ
အိမ္မွာ ထမင္းစားတဲ့ခ်ိန္ အေမကလည္း ဒီဟင္းၾကီးဘဲဗ်ာဟု
ညည္းညဴမိခဲ့တာကို ေတြးရင္း မ်က္ရည္က်ေနရၿပီ ေမေမ

ဒါေပမယ့္ ေမေမ
အခု ညေန ေမေမ့ကို သတိရလို ့ဖုန္းဆက္တဲ့ခါ

ေမေမက " သားး ဟင္းေကာင္းေကာင္းစားရဲ ့လားလို ့ေမးခဲ့တာကို "
ႏူတ္ခမ္း၀က ေခါက္ဆြဲးၿပဳပ္ဖတ္ကို ဖယ္ရင္း နဲ ့
" သား ဟင္းေကာင္းေကာင္းနဲ ့စားေနပါတယ္ " လို ့
လိမ့္ခဲ့မိတာကိုေတာ့ သားေႏွာင္တမရခ်င္ဘူး ေမေမ ...

ေမေမက သားးး ေမေမ့သားေလး ေနေကာင္းလား လို ့ေမးခဲ့တာကို
ညေန ေသာက္ဖို ့ေဆးထုပ္ကို ရွာရင္းနဲ ့
" သား အရမ္းကို ၀လာတယ္ ေမေမ " လို ့
လိမ္ခဲ့မိတာကိုေတာ့ သားမ်က္ရည္မက်ခ်င္ဘူး ေမေမ ...

Written by ေကာင္ေလး

ၿမန္မာ့ယဥ္ေက်းမူ ့ကိုတန္ဖိုးထားသူမ်ား

အခ်စ္စမ္း လြန္သြားရင္..........

ေကာင္ေလး ။ ...... ။ " မဟုတ္ပါဘူးဆို ငါ အဲ့ ဒီေန ့က သူတကယ္ အကူညီလိုတယ္ဆိုလို သြားကူ ညီလိုက္တာပါ လို ့ ငါဘယ္ႏွစ္ခါ ေၿပာရလဲ "

ေကာင္မေလး ။ .....။ " ငါ ဆံုးၿဖတ္ၿပီးၿပီ စိတ္ခ် ငါ နင့္ကို အရြဲတိုက္ၿပမယ္ ေစာင့္ၾကည့္ေန ငါလည္း ၿဖစ္ခ်င္ရာ ၿဖစ္ဘဲ ငါ စိန္ေခၚခဲ့တယ္ .."

ေနာက္တစ္ရက္မွာ ေကာင္ေလး ဆီကို ေကာင္မေလး ရဲ ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဖုန္းဆက္ပါတယ္ ....

သူငယ္ခ်င္း ။ ...... ။ " ဟလို ေကာင္ေလးလား ဟီးးးး အားလံုးဒုကၡေရာက္ကုန္ၿပီ လား ဟီးးး "
ေကာင္ေလး ။ ...... ။ " ဘာၿဖစ္တယ္ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ့္ကို အရင္ေၿပာၿပပါလား ဟင္ "

သူငယ္ခ်င္း ။ ...... ။ " မေန ့က သူေလ နင့္နဲ ့ေၿပာၿပီး ၿပန္လာေတာ့ ဘယ္သူနဲ ့မွ စကားမေၿပာေတာ့ဘူး သူအခန္းထဲမွာတစ္ခ်ိန္လံုး ငိုေနခဲ့တယ္ အေတာ္ၾကာလို ့ထြက္မလာလို ့သြားၾကည့္ေတာ့ သူအိပ္ေဆးေသာက္လြန္ၿပီး ေသေနၿပီ ေဘးနားမွာ စာတစ္ေစာင္ေတြ ့တယ္
" သူေပ်ာ္ပါေစတဲ့ " တဲ့ "

ေကာင္ေလး ။ ..... ။" ဗ်ာ!!!!!!!!!!!! "

ဖုန္းခ်ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလး နဲ ့သူမရဲ ့သူငယ္ခ်င္း လက္ဖ၀ါးရိုက္ၿပီး ေအာင္ပြဲဆင္လိုက္ၾကတယ္ ။ သူတို ့ရဲ ့လွည့္ကြက္ေလး ဘယ္လို ေအာင္ၿမင္မယ္ဆိုတာက ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေနရူံပါ

အခ်ိန္သိပ္ မၾကာခင္မွာဘဲ ေကာင္ေလး ေမေမဆီက ဖုန္းလာပါတယ္

ေကာင္ေလး ေမေမ ။ .... ။" သမီးေရ အားလံုးဒုကၡ ေရာက္ကုန္ၿပီ သမီး ခ်စ္သူ ေလ အခု အိပ္ေဆးေတြ အလြန္ အကြ်န္ေသာက္ၿပီး ဆံုးၿပီ ေဘးမွာ စာတစ္ေစာင္ေရးထားတယ္
ငါ လည္းလိုက္ခဲ့ၿပီ ခ်စ္သူ တဲ့ "

ေကာင္မေလး ။ ..... ။ " ရွင္!!!!!!!!!!!!!!!! "

Written by ေကာင္ေလး

သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွ......... ေ၀၀ါးေနၿပီ

`ငါတုိ႔ လမ္းခြဲၾကရေအာင္´ ေကာင္မေလး က ေျပာလုိက္တယ္။
`ေကာင္းၿပီေလ...ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ငါတို႕ေတြ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾကရေအာင္´

သူမ လက္ကမ္းေပးတယ္။
သူ က သူမ လက္ကို တင္းတင္းဆုတ္လုိက္တယ္။
သူ ရယ္ၿပီး..
`နင့္ လက္ကို ငါ့ လက္ထဲက ရုန္းထြက္ႏိုင္ရင္ ငါတုိ႔ လမ္းခြဲၾကတာေပါ့´

သူမရုန္းတယ္။ အားနဲ႕ ရုန္းတယ္။ ေနာက္ဆံုး သူမ ေဒါသထြက္လာၿပီး
`ငါ့လက္ေတြအရမ္းနာတယ္ ဆိုတာ နင္မသိဘူးလား´

သူ က သူမ လက္ကို ခ်က္ျခင္း လြတ္ေပးလိုက္တယ္။ သူမ ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ
ကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီး..

`နင့္ကို ငါ...ခ်စ္တယ္... နင္နာက်င္ေအာင္ ငါဘယ္လုပ္ရက္ပါ့မလဲ´

ေျပာၿပီးတာနဲ႕ သူ...သူမ ကို ေက်ာခိုင္းထြက္သြားတယ္။
သူမ နားလည္လိုက္ပါၿပီ။ သူမ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ေအာ္မိတယ္။

`ငါ..မွားတယ္... ငါတုိ႔ လမ္းမခဲြေတာ့ဘူး...´

သူ...ေနာက္လွည့္ၿပီး သူမ ကိုေျပာလိုက္တယ္။
`ငါ...နင့္လက္ေတြကို ခုေလးတင္ လြတ္ေပးလိုက္ၿပီေလ၊ ငါကတိတည္တဲ့ သူဆိုတာ
နင္ ေမ့ေနၿပီလား´

သူမ မ်က္လံုးထဲမွာ...သူ တျဖည္းျဖည္း...၀ိုးတ၀ါး..ေပ်ာက္ဆံုး။ ။

သိုးငယ္

ခ်စ္ျခင္း၌ ၾကည္ျဖဴပါေစ........

ကၽြန္မ TV ကို စိတ္ပါ၀င္စားစြာၾကည့္ေနတုန္း ေမာင္ ရုတ္တရက္ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းက

ကၽြန္မ ကို စေနာက္ေနတာပဲျဖစ္ပါေစလို႔ စိတ္ထဲမွာ ခ်က္ခ်င္း ဆုေတာင္းမိလိုက္တယ္။
`ငါတုိ႔ ကြာရွင္းၾကရေအာင္´
ေမာင့္ မ်က္လံုးေတြကိုၾကည့္ရတာ စေနာက္ေနတဲ့ပံု လံုး၀ မဟုတ္မွန္းကၽြန္မ သိလိုက္ရတယ္။
ေမာင္ ၀ယ္ထားတဲ့ စေတာ့ရွယ္ရာေတြ အရွံဳးေပၚသြားလို႔ ဒါမွမဟုတ္ ေမာင့္ မွာ ကုလုိ႔မရတဲ့
ေရာဂါတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနလို႕ ကၽြန္မ ကို ပင္ပန္းမွာစိုးလုိ႔ ကြာရွင္းျပတ္စဲဖုိ႔ေျပာတာလား၊
ေမာင္ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေနပါေစ၊ ကၽြန္မ ေမာင္ နဲ႕ သက္ဆံုးတုိင္ေနဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးသား။ ဒါေပမယ့္
ေမာင္ ေျပာလိုက္တဲ့ ဒုတိယ စကားတခြန္းက ကၽြန္မကို ငရဲျပည္ထဲ ပို႔ခံလုိက္ရသလုိပါပဲ။
`ငါ...တျခားတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိေနၿပီ၊ ´
`ဘယ္တုန္းကလဲ´ အသက္ျပင္းျပင္းရွဴၿပီး ကၽြန္မ ေမးမိတယ္။
` ႏွစ္၀က္ေလာက္ရွိၿပီ။ ငါတုိ႔ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ခရီးသြားရင္း ေတြ႕တာ၊ သူက တိုးရစ္စ္ဂိုက္၊
အရမ္းေဖာ္ေရြတယ္၊ အရမ္းလဲ ရိုးသားတယ္´ ေမာင့္ရဲ႕ အသစ္စက္စက္ခ်စ္တဲ့သူကုိ ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္
ေနတာကို ေမာင္ ခ်က္ခ်င္းရပ္ပစ္လုိက္တယ္။ မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲၾကည့္ေနတဲ့ ကၽြန္မကို သူ အားနာသြားပံုရတယ္။
`ေမာင္...အဲ့ဒီ့တစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ခ်စ္လဲ´ ေမာင္ လုိ႔ သူ႔ကို ေခၚမိတာ ဒါ
ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ပဲလား။
` ရာခိုင္ႏႈန္းအျပည့္ခ်စ္တယ္´
ကၽြန္မ ဆက္ၿပီး မေမးရဲေတာ့ပါဘူး။ ပိုၿပီးအေသးစိတ္ေမးေလ၊ ကၽြန္မ ရင္ထဲက ဒဏ္ရာက
ပိုၿပီး နက္ေလပဲ မဟုတ္လား။

ေမာင္နဲ႕ ကၽြန္မ တုိ႔ အတိတ္က ေန႕ေတြကိုျပန္သတိရမိတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့တဲ့
ခ်စ္သူေတြ၊ ေမာင္ ကၽြန္မကို အရမ္းခ်စ္ခဲ့တာ ကၽြန္မ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ရမယ့္သူ အသစ္
ေတြ႕ေနပါၿပီဆိုတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္မ ဘာလို႔ လက္မလြတ္ႏုိင္ရမွာလဲ။ ကၽြန္မ သက္ျပင္း
အၾကာႀကီးခ်လိုက္ၿပီး
`အကုန္လံုး ရွင့္ သေဘာထားအတုိင္းတာ လုပ္ပါ၊ ကၽြန္မ ေဘးကေန ရွင့္လို လူမ်ိဳးကို
ေခၚထုတ္သြားတဲ့သူ႔ကို ေတာင္ ကၽြန္မက ေက်းဇူးတင္ေနပါေသးတယ္´
`ေမာင္´ အစား `ရွင္´ ဆိုတဲ့ နာမ္စားကို ကၽြန္မ ေျပာင္းသံုးႏုိင္ၿပီ။ ေမာင္ အံ့အားတႀကီးနဲ႕
ကၽြန္မကို ၾကည့္တယ္။
ေမာင္ က သူ႔မွာ အျပစ္ရွိတယ္ဆုိၿပီး ဒီအိမ္ႀကီးနဲ႕ သားေလး ကို ကၽြန္မကို ေပးထားခဲ့တယ္။
xxxxxxxxxxxx
ကြာရ႔ွင္းျပတ္စဲဖို႔ လက္မွတ္မထိုးခင္ ေမာင္ က ကၽြန္မကို ညစာေခၚေကၽြးတယ္။ အရက္ တစ္ခြက္
ႏွစ္ခြက္ေလာက္ ေမာင့္ ဗိုက္ထဲ၀င္သြားတာနဲ႕ ေမာင္ ထံုးစံအတုိ္င္းစကားေတြ မ်ားေတာ့တာပါပဲ။
သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းဖက္တာကို ကၽြန္မ က သေဘာတူဖုိ႔။ သူမ က ဘယ္ေလာက္ထိ
တက္တက္ၾကြၾကြရွိေၾကာင္း၊ သူမ က သူ႔ရင္ဘတ္ႀကီးတခုလံုး မီးၿမိွဳက္လိုက္သလို ေႏြးေထြးေၾကာင္း၊
သူမ ဘယ္ေလာက္လွေၾကာင္း၊ ကၽြန္မ လည္း ေမာင္ ေျပာသလို တက္ၾကြခဲ့ပါတယ္။ ေမာင္ ေျပာသလို
ငယ္ရြယ္ခဲ့ပါတယ္၊ သူမ လိုပဲ ကၽြန္မ ေမာင့္ႏွလံုးသားကို လႈပ္ခါခဲ့ေစပါတယ္၊
`သူက အရမ္းရိုးတာ... ကိစၥအေသးအဖြဲေလးေတြက အစ သူ႔ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္၊ သူနဲ႕ ငါ
ေစ်း၀ယ္ထြက္တုန္းက ဆပ္ျပာတစ္တံုး ကံစမ္းမဲေပါက္တယ္၊ တစ္ခါက ေရခဲမုန္႔၀ယ္ေကၽြးတာ
သူ ေပ်ာ္ေနသလားမေမးနဲ႕။ သူက ကေလးလည္းဆန္တယ္၊ သူနဲ႕ ဆို ငါ...အရမ္းလြတ္လပ္တာပဲ။
သူက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တယ္၊ သူ႔အိမ္ထဲမွာလည္း ငါေဆးလိပ္ေသာက္လို႔ရတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕
အရက္ေသာက္ၿပီး ေဘာလံုးပြဲ မိုလင္းထိၾကည့္လုိ႔ရတယ္...သူက ငါ့ကို ဘာမွ မခ်ဳပ္ခ်ယ္ဘူး´
ေမာင္ မူးၿပီး စကားေတြေတာက္ေလ်ာက္ေျပာေနေတာ့တာပါပဲ။ ေမာင့္ မ်က္လံုးေတြက အရက္ေၾကာင့္
လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္မနဲ႕ ေပါင္းစရာမလိုေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ေပ်ာ္ေနတာလား၊ ကၽြန္မကေတာ့ ကၽြန္မ ေမေမ
အတုိင္းျဖစ္လုိ႔ေနၿပီ။ ဘာ၀ယ္၀ယ္ ေသေသခ်ာခ်ာတြက္ခ်က္၊ ပစၥည္းတစ္ခု၀ယ္မယ္ဆုိရင္
အနည္းဆံုး ဆုိင္ သံုးဆုိင္ေလာက္ကိုေမးၿပီးမွ ၀ယ္၊ ေမာင့္ကိုလည္း အိမ္မွာ အရက္ေသာက္ခြင့္၊
ေဆးလိပ္ေသာက္ခြင့္၊ ေနာက္... ေလာင္းကစားလုပ္ခြင့္ ဘာဆုိဘာမွ မေပးဘူး။
ေမာင္က ခြက္ထဲက လက္က်န္ကို ေမာ့ခ်လုိက္ၿပီး
`ငါ...သူနဲ႕ တူတူေနရင္ ငါ့ရင္ခုန္သံေတြပိုၿပီးျမန္လာတယ္၊ ငါ့မွာ အားအင္ေတြျပည့္လာတယ္´
ကၽြန္မ ေမာင္ ေျပာတဲ့ စကားေတြကို ဆက္ၿပီး နားေထာင္ႏုိင္စြမ္းမ၇ွိေတာ့ပါဘူး။
ကၽြန္မ စကားျဖတ္လုိက္ၿပီး
`အခုခ်ိန္ကစၿပီး ကၽြန္မ လည္း ကပ္စီးနည္းေနစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ရွင့္အ၀တ္အစားေတြ
ေလ်ာ္ၿပီး မီးပူတိုက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြပိုလာတဲ့အတြက္ ကၽြန္မ စိတ္ႀကိဳက္အလွျပင္လုိ႔ရၿပီ။
ရွင္အစားအေသာက္ပ်က္မွာစိုးလို႔ ဟင္းမ်ိဳးစံုခ်က္ဖုိ႔ ကၽြန္မ ေခါင္းစားစရာလည္းမလုိေတာ့ဘူး၊
ကၽြန္မ ခ်က္စားခ်င္ ခ်က္စားရံုပဲ၊ မခ်က္ခ်င္ဘူးဆုိရင္ အျပင္မွာ၀ယ္စားလိုက္ရံုပဲ။
ရွင္ေဆးလိပ္ေသာက္လုိ႔ အဆုတ္ကင္ဆာျဖစ္မွာလည္း ကၽြန္မ စိတ္ပူစရာမလုိေတာ့ဘူး။
အရက္ေသာက္လုိ႔ အသည္းေျခာက္မွာကိုလည္း ကၽြန္မ စိုးရိမ္စရာမလိုဘူး၊ ရွင္ မူးလာတိုင္း
အန္ခ်င္တုိင္း အန္ထားတဲ့ အန္ဖတ္ေတြလည္း ကၽြန္မ ေဆးစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ရွင့္ မိဘ ေတြရဲ႕
က်န္းမာေရးလည္း ကၽြန္မ ပူစရာမရွိေတာ့ဘူး၊ ကြာရွင္းျပတ္စဲတာ ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းလုိက္လဲ´
ေျပာၿပီးတာနဲ႕ ကၽြန္မ ငိုမိတယ္။ အနည္းငယ္ေသာ အရက္က ကၽြန္မရဲ႕ ရင္ထဲက စကားလံုးေတြကို
ထုတ္ေဖာ္ေပးလိုက္တယ္။ ေမာင္ ကၽြန္မ ကို ၾကည့္ေနတယ္၊ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္မိန္းမ
တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ကိုယ့္ အိမ္ေထာင္ေရးကို တန္ဖိုးမထားဘဲ ဘယ္ေနပါ့မလဲ။

ကၽြန္မ အသံက်ယ္က်ယ္ရီ လိုက္မိတယ္။
`ကၽြန္မနဲ႕ ကြာရွင္းၿပီး ရွင္ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေပ်ာ္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာ ကၽြန္မ ေစာင့္ၾကည့္ရေသးတာေပါ့။
သူ ရွင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္၊ ရွင္လည္းသူ႔ကို ခ်စ္တယ္၊ ေနာင္ဆယ္ ႏွစ္မွာ ရွင္ သူ႕ကို အခုလိုမ်ိဳး
ရင္ခုန္သံျမန္ျမန္နဲ႕ ရွင္ ရင္ခုန္ႏုိင္ပါ့မလား၊ သူ အခု ရွင့္ကို ေပးေနတဲ့ အရာေတြအကုန္လံုး ကၽြန္မ
ရွင့္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္တုန္းက ေပးၿပီးသားအရာေတြပါ၊ ရွင္ က ေလ်ာက္ၿပီးတဲ့ လမ္းကို ေနာက္တစ္ခါ
ျပန္ေလ်ာက္ခ်င္တာကိုး´
ေမာင္က ပံုမွန္ေလသံနဲ႕ပဲ ကၽြန္မကိုေျပာတယ္။
`နင္ မူးေနၿပီ´
ေမာင့္မ်က္၀န္းေတြမွာ စိုးရိမ္ေနပံုပါပဲ။
`ကၽြန္မ ရွင္ မၾကာခင္ေတာ္ရမယ့္ ဇနီးလုိပဲ တခ်ိန္က လွခဲ့တာပဲ၊ ငယ္ဂုဏ္ရွိခဲ့တာပဲ၊ ရွင္ ကၽြန္မကို
ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ တစ္ရွဴးစာရြက္ေလးကအစ၊ ကၽြန္မ တန္ဖိုးထားခဲ့တယ္၊ ကၽြန္မ လည္းရွင့္ကို အရမ္းခ်စ္
ခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ရွင္မတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာ၀န္၀တၱရားေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ
မ်ားလည္းဆုိတာ ရွင္သိမွာမဟုတ္ဘူး၊ အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္က သူ႔ ခင္ပြန္းကိုပဲ ရာႏႈန္းျပည့္
ခ်စ္ဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏဳိင္ဘူး။ ေယာကၡထီး၊ ေယာကၡမေတြကိုလည္း ခ်စ္ရေသးတယ္။ မိဘ အရင္းေတြ
ကိုလည္းခ်စ္ရေသးတယ္၊ သားသမီးေတြကိုလည္း ခ်စ္ရေသးတယ္၊ ရွင္...ဒါေတြနားမလည္ႏုိင္ပါဘူး´

xxxxxxxxxxxx

ေနာက္ဆံုးမွာ ေမာင့္က မကြာရွင္းေတာ့ ဖုိ႔ ကၽြန္မကို ေျပာလာတယ္။
ကၽြန္မက ေမးေတာ့ ေမာင္က
`အရက္မမူးတဲ့ နင့္ထက္ အရက္မူးတဲ့ နင္က ပိုၿပီး ဥာဏ္ေကာင္းတယ္၊ ပိုၿပီး သြက္လက္တယ္၊
ငါ့ မူးေနတဲ့ၾကားက ေန ႏိုးထလာေအာင္ နင္လုပ္ႏုိင္တယ္၊ အိမ္ေထာင္တစ္ခု ကို ခိုင္ၿမဲေအာင္
တည္ေထာင္ဖုိ႔ မလြယ္ကူပါဘူး၊ ဘယ္သူ႕မွ နင့္ေလာက္ ငါ့အေပၚ နားလည္ေပးတဲ့ သူရွိမွာ
မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး၊ ငါ့ေနရာမွာ လည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ အစားထုိုး မခံဘူး၊ ငါ ပင္ပင္ပန္းပန္း
တည္ေဆာက္ထားတဲ့ မိသားစုေလးကို ငါ ကိုယ္တုိင္ပဲ ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္ေတာ့မလို႔၊ မိန္းမ...
ငါေတာင္းပန္ပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့ ငါ့ကို တကယ္ခ်စ္တဲ့သူက တခ်ိန္လုံး ငါ့ေဘးနားမွာရွိေနခဲ့
တာပါ။ ´



သိုးငယ္

မိဘဟူသည္

မိဘဟူသည္

- သင့္ဆီက ဘာမွမလိုအပ္ သင္လိုအပ္သမွ်သာေပးခ်င္သူမ်ားျဖစ္သည္ ။
- သင့္ဆီက ဘာမွမေတာင္း သင္ေတာင္သမွ်သာ ေပးခ်င္သူမ်ားျဖစ္သည္ ။
- သင့္ဆီကို ဘယ္လို ဆိုးက်ိဳးမွ မေပး ေကာင္းက်ိဳးမ်ားသာ ေပးခ်င္သူမ်ားျဖစ္သည္ ။

- သင့္ကို ဘယ္ေတာ့မစြန္႔ပစ္ သင္စြန္႔ပစ္မွသာ မ်က္ရည္စက္လက္က်န္ခဲ့သူမ်ားျဖစ္သည္ ။
- သင့္ကို ရင္အုပ္မကြာ အျမဲေစာင့္ေရွာက္သည္ သင္ကသာ သူတို႔ရင္အုပ္ထဲက စုန္ကန္ထြက္ေျပးသြားသူျဖစ္သည္ ။
- သင့္ကို မ်က္ရည္မက်ေစတတ္ သူတို႔သာ သားသမီးအတြက္မ်က္ရည္ျဖိဳင္ျဖိဳင္က်ရသူမ်ားျဖစ္သည္ ။
- သင့္ကို ေကာင္းကင္ၾကီးပမာ အုပ္မိုးလို႔ စမ္းေရပမာ ေမတၱာတရားျဖင့္ ေအးျမေစတတ္သူမ်ားျဖစ္သည္ ။
- သင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေစာ္ကား သင္ကသာ တခါတရံ ေစာ္ကားေနျခင္းျဖစ္သည္ ။
- သင္ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲ ပညာတတ္ျခင္းမတတ္ျခင္းကို စိတ္မ၀င္စား သူတို႔ရင္ေသြးအားလံုးကိုတေျပးညီခ်စ္ခင္တတ္သူမ်ားျဖစ္သည္ ။

ေနာက္ဆံုး

သင္ေစာ္ကားသမွ်ကို အမုန္းမဖက္ အျပံဳးမပ်က္ပဲ သည္းခံခြင့္လႊတ္တတ္သူမ်ားမွာလည္း မိဘမ်ားပင္ျဖစ္သည္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
ပံုအားခံစားေရးဖြဲ႔သည္ ။

( 1999 ခုႏွစ္ အၿဖစ္ပ်က္တစ္ခု အား အေၿခခံကာေရးသားသည္ ) ေဖေဖ ။ ...... ။ " သားး ဒီေန ့အိမ္မွာေန ဘယ္ကိုမွ ေလ်ာက္မလည္နဲ ့ၾကားလား လက္ဖက္ေတြ လွမ္းထားတယ္ ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ထား ေဖေဖ တစ္ေန ့လုံုးလက္ဖက္ခင္းထဲမွာ ရွိမွာ " ဖိုးေမာင္ ။ ..... ။" ဟုတ္ ကဲ့ပါ ေဖေဖ " ပါးစပ္က သာေၿပာလိုက္ရေပမယ့္ စိတ္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ ့ေရကူးဖို ့ခ်ိန္းထားတဲ့ ေခ်ာင္းစပ္ကို ေရာက္ေနၿပီ ၿဖစ္သည္ ။ ဘယ္လိုမွ ၾကံမရသည့္ေနာက္ဆံုး ငုတ္တုတ္ထိုင္လ်က္ လက္ဖက္လွမ္းထားသည္ကို လွမ္းၾကည့္ေနလိုက္သည္ ။ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ေမာင္ေမာင္ တို အဖြဲေတြ ေရာက္လာၾကၿပီ ၿဖစ္သည္ ။ " ေဟ့ ဖိုးေမာင္ေရ သြားစို ့ေဟ့ " " မင္းတို ့ဘဲ သြားၾကပါေတာ့ကြာ ငါဒီမွာ လက္ဖက္လွမ္းထားတာ အေစာင့္ၾကေနတယ္ " " ဟားးး မင္းက လည္းထားခဲ့လုိက္ပါ ဘာၿဖစ္တာမွတ္လို ့ " ဖိုးေမာင္ ခုန ေလာက္ ၿငိမ္ေနလိုက္ၿပီး " ေအးကြာ လိုက္မယ္ " ဟုဆိုကာ ပုဆိုးတစ္ထည္ဆြဲလ်က္ ခ်ိန္းထားသည့္ေနရာသို ့ထြက္လာ ခဲ့သည္ ။ -------------------------- ရုတ္တရက္ မီးစႏွင့္ထိုးသလို ခံစားလုိက္ေသာေၾကာင့္ဖိုးေမာင္ ကမ္းစပ္သို ့အၿမန္ကူးတက္လာခဲ့သည္ ။ " ဟာ ငါ ပုလင္းကြဲးစူးၿပီေဟ့ ;;;;; " သူငယ္ခ်င္း မ်ားအားလံုး ဖိုးေမာင္နားေရာက္လာကာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ သၿဖင့္ ၀ိုင္းအံုၾကည့္ေနၾကသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ " ဖိုးေမာင္းးးးးးးးးးးးးး " ဟူေသာ ၾကယ္ေလာင္လွေသာ ေအာ္သံေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ လိပ္ၿပာလြင့္မတတ္ ထိတ္လန္ ့သြားသည္ ။ " ဟင္ ေဖေဖ " ေဖေဖက ေဘးမွာရွိေသာ ၿခံတိုင္ကို ဆြဲးကိုင္လ်က္ ကြ်န္ေတာ္တင္ပါးႏွင့္ ေၿခသလံုးတို ့အား စိတ္ရွိလက္ရွိ ရိုက္ေနေတာ့သည္ ။ ၿခံတိုင္က်ိဳးသြားမွ အရိုက္ရပ္လ်က္ ဘာမွ မေၿပာဘဲ လွည့္ထြက္သြားသည္ ။ ရက္စက္လိုက္တာ ေဖေဖရာ ပုလံုးကြဲးစူးလို ့ေၿခေထာက္နာေနသည့္ အၿပင္ လက္ဆေကာင္းေသာ ေဖေဖရိူက္ခ်က္ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ႏွင့္မထႏိုင္ေခ် ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ တြဲးထူမူ ့ေၾကာင့္ အိမ္သို ့ေရာက္လာခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္သည္ ။ -------------------------- အေတာ္ၾကာေအာင္ စဥ္းစားၿပီးၿပီၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ မ်က္၀န္းမွ က်ဆင္းလ်က္ရွိေသာ မ်က္ရည္စမ်ားအား လက္ဖမိုးၿဖင့္ ဖယ္ထုတ္လ်က္ အနည္းငယ္သာရွိေသာ ကြ်န္ေတာ္ အ၀တ္တို ့အား အိပ္တစ္ခုတည္းသို ့ထုိးထည့္လိုက္သည္ ။ ကြ်န္ေတာ္ ေမြးကတည္းက အခု ၇ ႏွစ္သားေရာက္သည္ထိေနခဲ့ေသာ အိမ္ေဟာင္းေလး အားေနာက္ဆံုးအေနၿဖင့္ အခ်ိန္ေတာ္ၾကာသည္ထိ ႏူတ္ဆက္ေနမိသည္ ။ " ေခြး ရူး ့းးးးးးးးး ေခြး ရူး ဗ်ိဳ ့ ;;;;;; " ၾကယ္ေလာင္လွေသာ ေအာ္သံေၾကာင့္ ရြာလည္ထိေရာက္ေနၿပီၿဖစ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္ ဘာဆက္လုပ္ရမည္မသိၿဖစ္သြားသည္ ။ " ဟင္ ငါေရွ့တည္တည့္မွာ းးး ;;;; " ေၿပးဖို ့ရာလည္းမစြမ္းသာေသာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္အလြန္အမင္းထိတ္လန္ ့သြားသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ " သားးး " ဟူေသာ ေအာ္သံႏွင့္ ေဖေဖသည္ ကြ်န္ေတာ့္အား ခ်ီလ်က္ထြက္ေၿပးရန္ ၾကိဳးစားသည္ ။ သို ့ေသာ္ ၊ သို ့ပါေသာ္လည္း အလြန္နီးကပ္ေနၿပီၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ လြတ္ေအာင္ေၿပးဖုိ ့ရာကာ မစြမ္းသာေၿခ ။ ေဖေဖ ေၿခသလံုးမ်ားးးး ေဖေဖ ပုဆိုး တို ့မွာ ေသြးၿခင္းနီလ်က္ ၊ ေဖေဖ သည္ အသဲခိုက္လုပ္မတတ္နာက်င္ေနေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ့္အား ေအာက္သို ့မက်ေစရန္ တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားသည္ ။ " အားးး အားးးးးးး " ေဖေဖ နာက်င္စြာခံစားေနရသည္ကို မၿမင္ခ်င္ဘဲ ၿမင္ေတြ ့ေနရသည္ " ေဖေဖ ကြ်န္ေတာ္ကို ေအာက္ကို ခ်ေပးပါ ေက်းဇူးၿပဳလို ့ေအာက္ခ်ေပးပါ အီးးးးးးး ေဖေဖ လြတ္ေအာင္ဘဲ ေၿပးပါေနာ္ ;;; ေနာ္ ေဖေဖ " " ဘယ္ၿဖစ္မလဲ ေဖေဖက ေဖေဖ့ သားကို အရမ္းခ်စ္တာေလ " " ခ်ေပးပါ ေဖေဖ ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အီးးးး ေဖေဖ ေၿခေထာက္ၿပတ္ေတာ့မယ္ " " ဂရူမစိုက္ဘူး ေၿခေထာက္ၿပတ္သြားရင္ ေဖေဖ မွာ လက္ႏွစ္ဖက္ရွိေသးတယ္ ေဖေဖ သားကို ဒီေကာင္ၾကီးမကိုက္ေအာင္ ေဖေဖ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ ့ေၿမာက္ထားမွာေပါ့ " တဲ့ေလ ခုနၾကေတာ့ ရြာသားမ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ္တို ့အၿဖစ္အားၿမင္ေသာေၾကာင့္ ေဖေဖအားကိုက္ေနေသာ ေခြးရူးအား ရိူက္သတ္လိုက္ၾကသည္ ။ ------------------------------------- ေဖေဖ ကို ေဆးရူံပို ့ခါနီး ေဖေဖ ေၿပာလိုက္ေသာ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ဦးေနာက္မ်ား ခ်ာခ်ာ လည္ထြက္သြားရသည္ ။ " ေဖေဖ့သားကို စိတ္မခ်လို ့သားအိမ္က ကတည္းက ေဖေဖ အေနာက္ကေန လိုက္ေနတာ ။ အမွန္ေတာ့ ဒီလက္ဖက္ေၿခာက္ေတြ ေရာင္းရရင္ သားကိုရွင္ၿပဴေပးမလို့ေလ " တဲ့ေလ ဒီတစ္ခါ ေခြးရူးက ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပင္ၿဖစ္သြားခဲ့သည္ ။ ေၿမေပၚမွာ တစစီၿပန္က်ဲေနေသာ လက္ဖက္ေၿခာက္ မ်ားအား ဆုပ္ကိုင္လ်က္ " အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး " Written by ေကာင္ေလး